Wax

Op bezoek bij Hennie de Ruiter in Abbenes hebben we gezien hoe rozen worden gewaxt. Prachtig grote, witte rozen gaan, per vijf, in een rood bad met warme wax, wat een verdund kaarsvet is. Bloemen uit elkaar houden, niet het blad dompelen, uitschudden en meteen in een bak koud water om af te koelen. De wax hardt meteen. Later wordt er met een blazer glittertjes opgespoten, soms nepsneeuw. Dan alles weer in de oorspronkelijke verpakking en op naar de bloemenhandel, want daar heerst topdrukte.

Nu de bollen: omdat naar veel landen geen bollen met potgrond mogen worden verstuurd, is er al heel lang gezocht naar een alternatief. Bij kébol zijn ze eruit. Na lang selecteren zijn bij amaryllissen cultivars gevonden die zonder wortels en potgrond toch in bloei komen. De no-water-bollen. Door ze ook in de wax te stoppen kan je ze allerlei kleuren meegeven. Ook hier is met Kerstmis de rode kleur het meest gevraagd. Sneeuw, glitter en zelfs een tekst kan je er op zetten. Een ijzeren ring onder de bol voorkomt het omvallen.

Nu worden ook hyacinten gewaxt. In de kas eerst in bloei getrokken tot de bloemkleur zichtbaar is. Het zijn bijna allemaal witte hyacinten die gebruikt worden, maar of ze daarna nog verder doorbloeien valt te betwijfelen. De consument zal er maling aan hebben, die is al blij, als er straks op de kersttafel wat bijzonders staat: het moet toch glitteren! Waar de hang naar glitter rond de Kerst vandaan komt, ik weet het niet. Misschien zijn al die brandende kaarsen in de donkere dagen wel de oorzaak.

Volgend jaar houd ik u weer op de hoogte over wat er bij de 'gewone' bollen speelt. Voor nu, fijne Kerstdagen gewenst met ieder die u lief is en de beste wensen voor het komende jaar!

Aad van Ruiten.