Afbeelding

Uitgeweid: Drenthen in den Vreemde

Column Uitgeweid

Drenten zijn makkelijk te houden. Ze vergen weinig onderhoud. Ze zijn gemoedelijk en doorgaans een beetje tam. Je kunt ze zo'n beetje overal planten. Deze Drent bijvoorbeeld gedijde op de Kamper rivierklei, in een Twents beekdal, op de zware Zeeuwse klei en de zompige veengrond van Maassluis.

Ook in dit dorpje in de duinen schoot hij makkelijk wortel. Ik zie dan ook niet op tegen m'n volgende verplanting, naar die oude strandwal, iets meer het binnenland in. Of daar meer Drenten wonen (die h is duurdoenerij, daar houden we niet van) weet ik niet. Mijn eigen Drentse schone gaat mee, maar die is aardig verhollandst. Wanneer ik vroeger, op weg naar oeze volk, bij het overschrijden van de provinciegrens met een brok in de keel het Drents volkslied aanhief, keek zij al net zo verstoord als onze arme kindertjes op de achterbank. Ik hield dan maar gauw op. Had ik doorgezongen, dan was ik onverbiddelijk na het zesde couplet op de vluchtstrook achtergelaten. Misschien is het wel erg Drents om niet al te dik over die Drentsheid te doen. In Drentse ogen overdrijf je al gauw. Met name Hollanders hebben "kuunst'n". En geloof me, dat is geen compliment. Dat onze Groningse stamverwanten zich zo boven ons verheven hebben zien we hoofdschuddend aan. Ze schijnen daar vergeten te zijn dat hun Pronkjewail begonnen is als Drents dorpje. Zoals de Friezen niet meer weten dat ze afstammen van Drentse boeren die ver voor het begin van onze jaartelling vruchtbaarder grond zochten. Trouwens, grote delen van wat nu Groningen, Friesland en Overijsel is zijn oorspronkelijk Drents. Wij halen daar onze schouders over op: laat ze er gelukkig mee zijn. De Groot-Drentse gedachte verdraagt zich niet met onze nuchtere aard. Hoezo 'Bartje boam'an'? Mensen komen vanzelf wel naar Drente, om te drentenieren. Dat mag. Ook Groningers die de grond onder de voeten te onvast wordt, zijn van harte welkom. Friezen die het hogerop zoeken in deze natte tijden trouwens ook. We zullen ze als echte verloren zonen en dochters verwelkomen. Het gemeste kalf is dan weer wat overdreven. 'n Stukkie dreuge metworst könt ze krieg'n.. .

egbert van der weide

Uit de krant