Afbeelding
Foto: pr

Somertijd: Bijten blaffende honden echt niet?

Column

'Somertijd' is geschreven door de 33-jarige Somer Al Abdallah. Hij woont samen met zijn vrouw en zoontje in Noordwijkerhout. Sinds hij in Nederland is houdt hij zich onder meer bezig met het schrijven van opiniebijdragen voor Nederlandse dag- en weekbladen. Voor het Noordwijkerhouts Weekblad schrijft hij deze zomer in vier delen over zijn ervaringen met de Nederlandse cultuur in het algemeen en zijn indrukken van Noordwijkerhout en de Bollenstreek in het bijzonder.

"Op een van mijn eerste dagen hier in Noordwijkerhout liep ik te wandelen. Onverwacht kwam een hondje blaffend een huis uitgerend, rechtstreeks naar mij. Een onzekere lach, dat was mijn eerste reactie, maar van binnen was ik bang. Ik was echt in shock. Het hondje liet me geen tijd om de situatie te begrijpen en begon meteen in mijn broek te bijten. Ondertussen verliet mijn lach mijn gezicht niet. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. Een klein hondje, ja, maar ik wist niet wat de normale handelwijze in Nederland is als een hond tegen je blaft en je bijt.

Misschien behelst het verschil in culturen en gewoonten tussen de landen ook het verschil in de omgang met honden.

In Syrië ken ik maar twee gevallen waarin mensen een hond hebben. En dat hangt vaak af van de plaats waar die mensen wonen en hun maatschappelijke klasse. In het eerste geval gaat het meestal om het platteland: daar bezitten boeren en eigenaren van boerderijen honden om hun eigendommen te beschermen. Deze soort honden is vijandig en agressief, bijna niemand behalve de eigenaar kan voorkomen dat ze iemand bijten.
Het tweede geval betreft dikwijls de steden en specifiek de rijke buurten daarvan. Daar zie je vooral jongere mensen met, meestal, een grote hond. Eigenlijk hebben deze jongeren en hun ouders een hond als statussymbool. Als je een hond hebt In een land als Syrië en ermee onder de mensen loopt, kijken ze naar je alsof je van een andere planeet komt. Dus de meeste Syriërs weten bijna niet hoe ze met honden kunnen omgaan.

Iemand hier vertelde mij dat Nederlanders geïrriteerd raken als een ander hun honden niet op de normale manier behandelt. Maar wat de normale manier is, weet ik niet. Voordat mijn broek scheurde, kwam de baas die gelukkig een einde aan mijn benarde situatie maakte. Vroeger had ik nooit gedacht dat honden in Nederland bijten, nu wel. Ik hoop dat ik niet weer in zo'n situatie terecht kom, want ik denk dat ik daar nog steeds niet mee om kan gaan."

Uit de krant