Drenthe

Een groot deel van onze bollen wordt op contract geteeld in het verre Drenthe. Dat is niet zo eenvoudig als het lijkt. Om de bollen toch zelf te planten, moest de tractor met plantmachine er heen. Een levensgroot gevaarte, op een dieplader, dat maar net onder de vele viaducten door kon. Wout heeft de klus geklaard.

Waarom zo ver weg? Allereerst vanwege de verse grond die er volop voorradig is. De akkers zijn er heel lang zodat je niet te dikwijls hoeft te keren. Nadeel is dat de grond snel waterverzadigd is. Je moet geduldig wachten totdat het land weer te bewerken is. Dat ging dit jaar pas ruim na de drie zeer natte weken.

Wij telen de bollen in de Veenkoloniën, vlak voorbij Exloo. Aan het landschap is duidelijk te zien dat er heel veel veen is afgegraven. Het lijkt op een pan omgeven door hogergelegen bos. Hoewel de eerste afgravingen er al 150 jaar geleden plaats vonden, waarna er akkerbouw mogelijk werd, is er door de snelle mechanisatie de laatste jaren veel veranderd. Vond je er voorheen alleen maar akkers met fabrieksaardappelen en tarwe, nu teelt men er ook zaai-uien, wortelen, suikerbieten en nu zelfs gladiolen, tulpen en hyacinten. Zelfs de kleine tetjes en crocussen doen het er erg goed. Dat gaat allemaal niet vanzelf. De winters zijn er duidelijk kouder dan bij ons, de zomers veel warmer en het kan er heel droog zijn. Voor veel teelten is uitgebreide beregening een must.

Door de openheid van het gebied en de hoge ligging van de Hondsrug, zijn er plannen voor grote windmolens. Een proefexemplaar staat er al! De motor is net zo hoog als de Euromast. Ondanks de weerstand van sommige bewoners lijkt het hele plan door te gaan. De boeren gaan dus nu ook elektriciteit oogsten. Zelfs zonder de verfoeide CO2 of ammoniak.

De bollen zullen er niet om malen!

Aad van Ruiten