Jacques Kerklaan is zestig jaar priester

J.S.A. Kroon en J.J. Kerklaan staat er op het naamplaatje naast de deur. Jacques Kerklaan is negentig jaar en op 23 mei viert hij zijn zestigjarig priesterjubileum. Wat is er veranderd in die zestig jaar en waardoor? Hoe kijkt hij op die lange periode terug?

Door Piet de Boer

Jacques geboren 20 maart 1929 groeide op in Pijnacker. Voltooide de priesteropleiding aan het seminarie en werd kapelaan in diverse parochies. Ook in de Zilk. Daar gebeurde iets bijzonders. Hij ontmoet daar Klaas Steur, die zijn denken en leven radicaal zou veranderen. Pastoor Steur (1905-1985), Volendammer en hoogleraar aan het Groot Seminarie te Warmond, was in 1954 vanwege zijn leer door Rome veroordeeld. Na Pijnacker en Scheveningen werd Steur in 1964 pastoor in De Zilk.

De Zilk

Kerklaan was toen al vanaf 1962 kapelaan in dit kerkdorp. De ontmoeting met Steur in 1964 betekende een ommekeer in het priesterleven van Kerklaan. Steur was voor Jacques de eerste pastoor die bij zijn voornaam genoemd wilde worden. Steur gaf hem vrijheid en hij stimuleerde hem om psychologie te gaan studeren in Leiden. Jacques was de enige priester onder de studenten en kwam in een voor hem vreemde wereld. Voor de priester Kerklaan was het een openbaring dat zij 'gewoon' met hem omgingen. Hij werd onderdeel van de groep. Hij herinnert zich nog, dat in een college een boek met 'standjes' werd doorgegeven. Hij kon zijn ogen niet geloven. Ook herinnert Kerklaan zich nog prof. dr. Jan Hendrik van den Berg, die tegen hem zei: "Je moet van de mensen uitgaan en niet zoals in de kerk van boven af." Tijdens zijn studie assisteerde hij in de Lodewijk parochie, werkte in een snackbar en was vakantiepastor op Texel.

Aalmoezenier

Theologie, psychologie en de ervaringen in zijn studietijd brachten hem nieuwe inzichten over de steeds veranderende rol van priesters in de samenleving. Jacques werd na zijn studie aalmoezenier eerst in Wezep en daarna in Utrecht. Parttime was hij werkzaam bij de Psychologische Dienst in het leger. Door studie werd hij daar psychotherapeut. Hij zwaaide af bij het leger op 58 jarige leeftijd en werd pastoor in Noorden. Ank Kroon, die hij kende van de periode in De Zilk, hielp hem daarbij. "Alleen red je het niet." Ank was onderwijzeres, later lerares Frans en studeerde theologie. Ze wonen op hetzelfde adres. Het is vriendschap, zegt Kerklaan, ik ben haar 'ami de vie'. Ank beaamt dat. "Het is bouwen op elkaar".

Noordwijkerhout

Pastoor Bert van der Plas uit Noordwijkerhout werd benoemd tot pastoor in Zoeterwoude. De bisschop vroeg aan Kerklaan of hij tijdelijk pastoor (administrator) wilde zijn in de Jozefparochie. Mei 1993 kwam pastoor Goumans. Kerklaan bleef actief: verving de pastoor tijdens zijn vakanties, ging af en toe voor tijdens weekeinden en was administrator toen pastoor Goumans een sabbathperiode had. Is het priesterschap na zestig jaar nog steeds de moeite waard? Kerklaan zegt dat hij eigenlijk een beetje verlegen is, maar dat verhalen vertellen, discussiëren en vooral preken hem nog steeds veel voldoening geeft. "Preken vind ik prachtig. Dat doe ik het liefst." Preken is voor Kerklaan "praten met mensen". Geleerd van kapelaan Manus Brands in Rotterdam. "Ga van de mensen uit", leerde hij van hem. De ogen van de levenslustige en erudiete priester glinsteren.