Spiegeltje, spiegeltje...

Men vraagt mij naar het verschil tussen Noordwijkerhout en het dorp waar ik nu domicilie houd. Ik woon hier lang genoeg om er iets van te kunnen zeggen. Welnu, Warmond lijkt op het Noordwijkerhout van de toekomst. Het winkelapparaat is een vaag restant van wat het was. Een bakker, een bloemist, een supermarkt en een slager in deeltijd. Voor de rest meer kappers dan ik aan kan. Vervolgens zijn de bomen die in Noordwijkerhout bij wijze van inhaalslag geplant worden, hier gewoon blijven staan. Over 50 jaar is wellicht Noordwijkerhout net zo lommerrijk als Warmond - en als het zelf ooit was. Ten derde heeft men hier de zelfstandigheid al enkele jaren geleden ingeleverd. Het overbodige gemeentehuis is gesloopt. Op de vrijgekomen plek worden appartementen gebouwd voor 60-plussers. Uw aanstaande ex-gemeentehuis oogt robuust en tegen de tand des tijds bestand, maar wacht maar tot men in Noordwijk besluit er de sloopkogel te hanteren. Dan ligt Warmond aanmerkelijk dichter bij Schiphol dan 2211. Doorgaande groei van het aantal vliegbewegingen leidt ertoe dat u over 5 jaar de geluidsoverlast hebt die wij nu hier ondervinden. Overigens ben ik bang dat wij toch een zekere voorsprong zullen behouden, in dezen. Verschil moet er blijven. Als het gaat om rust en stilte gaapt er een diepe kloof. Hier geen drukke Herenweg-Victoriberg die zich door het dorp wringt terwijl bussen, vrachtwagens, landbouwverkeer en zoekende toeristen er om voorrang vechten. Geen N 206 die ondanks ronkende verkiezingsbeloften van een niet nader te noemen politieke partij nog altijd het dorp splijt. De A 44 ligt net ver genoeg om er geen last van te hebben. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het hier in de nieuwjaarsnacht minstens zo rumoerig was als in Noordwijkerhout. Dronkenlappen heb je hier ook, merkten wij. Eén van hen probeerde in die bewuste nacht de spiegel van onze geparkeerde auto te trappen. Ik kan u zeggen dat het hem (of haar? waarom niet?) erg goed gelukt is. Ach, overal vind je wat en overal laat je wat…

egbert van der weide