Oorlog

di 3 mei 2022, 14:31 Column

Wie denkt dat oorlog iets is als “de ver van m’n bed show” heeft het mis. Voor bollenjongens heeft het al meteen gevolgen gehad. De bloemen voor de internationale Vrouwendag gingen niet naar Rusland; uit Oekraïne kwamen ze zelfs hierheen! Hoe gaat het nu met de bollen die de komende zomer weg zouden moeten gaan? Ooit heb ik aan mijn vader gevraagd hoe het met de bollen ging in en rond de 2e wereldoorlog. Die gingen mondjesmaat toch naar Duitsland en soms naar Duits-bevriende landen. Er zat niets anders op dan de partijtjes in stand houden in afwachting van betere tijden. Dan maar bonen, aardappelen of zelfs tabak op het land verbouwen. Ik herinner me nog de tabaksuitdrukking Nat. C voor klasse Naturel C. Natuurlijk niet te “pruimen” maar wat was er anders? Veel kwekers stammen af van een boerenfamilie. Als die in de oorlog nog vee hadden, kwamen ze niets tekort. Een verhaaltje: vader was in de hongerwinter koolrapen aan het malen voor de koeien, kwam er een Amsterdammer het erf op: “baas, wat ben je aan het doen? Mag ik er wat van hebben? Kan ik dan ook je fiets lenen?” Ma zei: die fiets komt niet meer terug! Pa antwoordde: die komt zeker terug, want hij wil volgende week weer koolrapen! En dat gebeurde, fiets terug! Weer naar de bollen. Voor alle werkzaamheden op het land is heel wat diesel nodig: duur. Bollen moet je drogen met gasgestookte verwarming: duur. Bollen hebben kunstmest nodig om te groeien op onze, van nature, arme zandgrond: duur. De potjes waarin we broeien zijn van plastic: duur. Alle ventilatoren, koelmachines en sorteerders gaan op elektriciteit: duur. Transport over de weg en vooral over zee: u begrijpt het al, duur! Ben ik te somber of negatief? Laten we vooral Bevrijdingsdag vieren en hopen dat de oorlog snel eindigt!

Aad van Ruiten