Op reis

Wie deze dagen bij een bollenexporteur op bezoek komt, krijgt vaak te horen: hij is op reis. Bollenexport wordt gedragen door zijn reizigers. Als je er naar vraagt hoe het vroeger ging, dan wordt er gekscherend gezegd: met de laatste kist bollen ging ook de reiziger mee naar het buitenland. Amerika was een ver land, de afstanden enorm groot en in de winter ging het er niet altijd vanzelf. 

Er gaan verhalen van reizigers die 6 maanden van huis waren. Pas kwam ik bij een exporteur die blij vertelde dat alle centjes binnen waren. Veelal moet, soms voor een gedeelte, afgewacht worden hoe de broeierij in het buitenland is verlopen. 

Klachten moet je netjes afhandelen om de nieuwe order te boeken. Ook moet gepraat worden over het sortiment en de bloeitijden. Schouderklopjes worden zelden uitgedeeld, die blijken vooral uit een grotere order. Toen in corona-tijd het reizen tot stilstand kwam, werd er toch gehandeld. Met de nodige mailtjes over en weer bleek het ook prima te gaan. Toch blijft persoonlijk contact nodig. Al op de tuinbouwschool in Lisse kregen we les in hoe te handelen bij een bezoek. In Duitsland moest je vooral aandacht geven aan de grote zoon Josef, die stond te trappelen om zijn steentje bij te dragen. In Frankrijk daarentegen moest je de kleine Madeleine niet over het hoofd zien, het oogappeltje van pa en moe. Kwam je in Italië ging het erom dat je het oersterke bakkie koffie bijzonder prijsde. Dan kwam de order geheid los. 

De verhalen van de reizigers naar het Oosten zijn nog smeuïger. Zonder een sterke maag voor de nodige wodka kwam je er niet binnen. Zijn de reizigers nog steeds zo lang op pad? Moderne communicatie en goede vliegverbindingen lossen veel op. 

Ook een bezoek van klanten aan Holland werkt heel goed. Er is veel deskundigheid hier voorradig. 

Tenslotte de bestemming van de bollen: die zijn voor landscaping, broeierij op pot, voor de bloem, in parken, in tuincentra, in supermarkten en zelfs voor teelt in het buitenland.

Aad van Ruiten