Afbeelding
Foto: Remco Out

Zon

Column

De zon schijnt al een dag of wat zeer overvloedig. Mijn zonnepanelen zijn daar blij mee, mijn elektriciteitsrekening ook. Mijn tuin vindt het plezierig en ik kan niet ontkennen dat ik het zelf ook zeer aangenaam vind. De wereld ziet er gewoon vriendelijker uit wanneer de zon schijnt. Het gonst op de terrassen, er wordt volop gefietst en gewandeld en van verre hoor je stemmen van grote en kleine mensen wanneer je ergens een waterkant nadert. De zee is nog wat fris, maar het ondiepe zwemwater in het binnenland laat op z’n minst toe dat je pootjebaadt. Middelste kleinkind is op bezoek en speelt met grind en met water. Z’n zonnehoedje leverde de nodige protesten op – ‘nee opa, geen petje op!’ - totdat opa zelf ook maar een petje opzet. Dan wil hij natuurlijk ook. Er wordt druk gesmeerd met zonnebrand, waarbij we hoofdschuddend zuchten bij het zien van de prijs. Ik weet het, de waterstand is alweer schrikbarend laag, het heeft hier in geen drie weken geregend. 

De zinnia’s die ik gezaaid heb komen op en willen graag wat water. Net als de lathyrus en de zwarte kool en de spinazie. Ik gieter wat af – maar prijs mezelf gelukkig dat ik er niet van hoef te bestaan. Voor wie dat wel moet is al die zon niet plezierig, dat begrijp ik heel goed. En dat een oorlogsgebied er met zon maar nauwelijks beter uitziet dan zonder, snap ik óók. Maar dat de natuur en het weer zich niets aantrekken van onze zorgen is wat mij betreft een hoopvol teken.

M’n eigen sores en leed worden er namelijk ook niet beter van wanneer ik de zon buiten houd en de gordijnen dicht doe om binnenshuis te gaan zitten kniezen. Klagen helpt een heel klein beetje: af en toe moet het ventieltje van je zware gedachten even worden geopend, om lucht te krijgen. Af en toe mag je ’s morgens even heel diep zuchten, om weer een nacht alleen, weer een dag met pijn. Maar niet langer dan strikt noodzakelijk is.

Haal je mooiste zomerjurk uit de kast, maak een afspraak bij de kapper, nodig de buurman uit voor een kopje koffie, verwen jezelf of een ander met een bloemetje of een potje honing, laat de zon maar toe in je soms zo donkere bestaan. 

Het helpt echt.

egbertvanderweide        

Uit de krant