Afbeelding
Foto: PR

Gekonkel

Column

Een jaar geleden kwam vlak voor de verkiezingen uit het niets een initiatief van PUUR. Een avondje luisteren naar een oude man en voormalig burgemeester. Die na zijn politieke carrière wel brood zag in een ZZP-loopbaan als beleidsadviseur voor zwalkende lokale politici. Hij had eerder al de Noordwijkse oppositiepartijtjes overtuigd van zijn visie: ‘Kom vooraf tot een raadsakkoord en het lokaal besturen wordt een eitje’.

PUUR kwam met een publiciteitsactie op de diverse sociale media en legde het raadsakkoord zo uit:

Geen oppositie tegen coalitie maar samen doelen bereiken. Er vinden minder onnodige debatten plaats en de politieke discussie gaat alleen nog over de onderwerpen waarover partijen van mening verschillen.
Het voorstel kreeg slechts steun van de splinterpartijtjes die sowieso geen deel zouden uitmaken van een coalitie.

Ik moest hieraan terugdenken in de laatste raadsvergadering. Waarin de splinterpartijtjes zich weer wisten te onderscheiden met teveel onnodig debat over nauwelijks te beïnvloeden zaken.

Geen echte inhoudelijke en duidelijke debatten, wel onnodige schorsingen wel onnodige tijdrovende amendementen. Blijven zoeken naar waar je het niet mee eens zou kunnen zijn en dan tegen stemmen alleen om tegen te zijn. Vervolgens het recht van ‘stemverklaring’ benutten om publiekelijk nog enigszins je gram te halen

Ik snap het wel, dorpspolitiek blijft belangenbehartiging van een achterban en die wil je informeren. Maar ik zou willen uitschreeuwen: ‘Doe het dan ook goed’. Maar de houterige en onduidelijke manier waarop de presentaties in de raadzaal aan het voetlicht worden gebracht, zijn vaak tenenkrommend. 

Ik snap de aanvankelijk zeer geïnteresseerde inwoners wel die na twee keer ‘gemeeneteraad kijken en luisteren’, afhaken. 

Raadsleden die ik met deze mening confronteerde reageerde al even tenenkrommend: ‘Hoeveel mensen volgen dit nu helemaal?’

En dus werd het ‘een avondje in de Zilk’ wat weer het uiterste vroeg van de inmiddels zeer beperkte belangstellenden op de publieke tribune. 

In de aangevraagde schorsingen zag ik het politiek gekonkel in de bijzaaltjes en dat deed mij weer terugdenken aan de leus die PUUR bij de presentatie van hun raadsakkoordplannen: ‘Stop gekonkel’. Overigens toen een zeer opmerkelijke keuze nadat juist die partij zeer negatief in het nieuws kwam door gekonkel in achterkamertjes bij de productie van het zogenaamde ondermijningsrapport. 

Maar dit nu ter zijde want daarover gaat ons binnenkort nog wel opzienbarend nieuws bereiken.

‘Stop gekonkel‘ lijkt dus een mooi ideaal maar lokale politiek bedrijven zonder gekonkel of zo u wilt compromissen, is geen realisme maar naïeve dromerij. Zoals ook vlotte en interessante raads- en commissievergaderingen nastreven naïeve dromerij is gebleken te zijn. Van mijn vader leerde ik: ‘Het komt wel goed’. De Noordwijkse politici leerden mij: ‘Maar heb wel eindeloos geduld’.

Uit de krant