Parkeerdrama

Een Nederlandse vriend van mij heeft zijn Rotterdamse roots verruild voor een klein dorp in Bulgarije, pakweg 50 km van Varna. Hoe verzin je het om je daar te vestigen, zult u zich afvragen. Dat vroeg ik me ook af, maar sinds ik zijn posts volg op FaceBook en de foto's zie, kan ik me er iets bij voorstellen.

Zijn verhalen over wat hij mee maakt in zijn nieuwe thuisland zijn heel bijzonder en bovendien beeldend en briljant beschreven. Ik dacht dat ik leuk kon schrijven, maar wanneer ik me aan zijn pennenvruchten laaf, weet ik: ik moet nog veel leren. En dan te bedenken dat hij die verhalen zo uit z'n mouw schudt.

Ik woon in Noordwijkerhout, in het redelijk nieuwe Mossenest. Toen ik onlangs een boete kreeg van 115 euro omdat ik mijn auto kort op de stoep zette (om mijn bonuskleinkind per maxicosi met windkracht 7 door een hoosbui te loodsen), moest ik denken aan mijn vriend in Varna. Ik deel een kort stukje over zijn parkeertrauma in deze gemeente; waarbij de gemeente Noordwijk(erhout) in vergelijk een Walhalla is. De prijzen voor verkeersboetes liggen daarentegen een heeeel stuk lager.

".... In Varna stinkt het gruwelijk naar uitlaatgassen, er is geen doorkomen aan qua verkeer en met stip op één: je mág er bijna nergens parkeren en je kúnt ook nergens parkeren. In het begin maak je je daar druk om en denkt waar moet ik dat kolere stuk blik op wielen wegproppen. Je rijdt eindeloos rondjes en raakt verdwaald in allerlei zijstraatjes vol opstoppingen of strandt voor een berg zand of andere troep in afgesloten wegen. Naar mate je hier langer bent, lap je meer regels aan je laars omdat er niet mee te leven valt en acteert lekker Bulgaars met de Bulgaren. Je tieft je auto dus gewoon overal neer waar een gaatje groot genoeg is om hem in te schuiven.

Ging prima. Tot vandaag. Geen parkeerplek. Nergens. Uiteindelijk op loopafstand van de Volksrepubliek China iets gevonden. Natuurlijk verboden te parkeren inclusief wegsleepregeling maar iedereen zet zijn auto daar neer dus ik doe, inmiddels tot op de bilnaad geassimileerd, daar vrolijk aan mee.

Anderhalfuur later kom ik terug. Alle Bulgaarse auto's die er stonden staan er nog, maar de mijne is pleite. Het telefoonnummer op het verbodsbord 38x geprobeerd te bellen maar er werd niet opgenomen. Gelukkig de 39e keer wel. We legden de situatie uit. Blijkbaar was onze auto de buit van de dag. We konden ons schatje afhalen op een terrein vlak buiten Varna. In deze autogevangenis werden we best vriendelijk onthaald. We betaalden het wegsleepgeld van 20 euro. Take it or leave it. En kregen nog een bekeuring van 10 euro toe. Een meevaller!. Net als de tijd waarin zich dit voltrok: halfuurtje. Regel dat nou maar eens in Holland zo snel en voor zo'n lekker prijssie!"

Caroline Spaans, redacteur

(met dank aan Fred Blom)