Bermen

Bollen die niet in kassen in bloei worden getrokken, werden tot voor kort alleen in aangeharkte tuintjes geplant. Soort bij soort, kleur bij kleur en alles van gelijke lengte. Dat kon ook bijna niet anders omdat de smaak toen eenmaal zo was. We noemen het nu stijfjes.

De ontwerpers van Keukenhof hebben een trend gezet: alles door elkaar. De consument lijkt ervan te smullen. Je moet er wel heel voorzichtig mee zijn dat de latere bloeiers, vaak kleintjes, niet onder het dode blad van de vroegelingen stikken. Dan is er ook de trend om zoveel mogelijk ´in het wild´ te planten. Dat was voorheen een echt monnikenwerk. Met een klein spitje door het gras prikken en er een bolletje in laten vallen; gaatje weer dichten. Daar is wat op gevonden: een speciale plantmachine achter een klein tractortje ploegt de graszode open, laat de bollen vallen en dekt het geheel weer toe. Talloze mengsels kun je zo planten. De narcissen die op deze manier het langste geleden geplant zijn, zo'n 15 jaar terug, staan bij Haarlem, op weg naar Velsen. Doen het nog puik. Nu de bermen: talloze gemeentes willen hun straten en bermen met voorjaarsbollen opsieren, vooral de entrees. Er is nu ook een machine die onder een schuine hoek kan planten: laatste probleem opgelost. Wat zit er in al die mengsels? Om te beginnen crocussen, dan ander bijgoed zoals pushkinia en chionodoxa, dan de vroege narcissen als Jetfire en February Gold. Als je nu kijkt, bloeien de mini-tulpjes waaronder de heel oude clusiana. Als laatste de witte narcis Thalia, is oersterk en komt bijna altijd het volgend jaar weer terug. Hopelijk nemen al die toeristen de beelden van bloeiende bermen mee naar huis, al moet ik zeggen dat de Bollenstreek-gemeenten aan menige stad in het buitenland een voorbeeld kunnen nemen.                                 Aad van Ruiten