Rampzalig

Nu 15 augustus nadert, wordt het duidelijk hoe de kaarten er bij liggen. Alle bollen zijn gerooid en de meeste afgeleverd. Op bezoek bij een van de grootste exporteurs van Noordwijkerhout blijkt duidelijk dat het een heel moeilijk jaar is. Ik vroeg hem de situatie in twee zinnen te schetsen, het woord "rampzalig" lag voor op zijn tong.

Ze exporteren, voornamelijk naar Amerika, bollen voor de droogverkoop. Voor die markt kan je moeilijk remplaceren. De veelal bijzondere cultivars staan met plaatje en bolmaat op de verpakking. Bovendien biedt een kleinere bol geen soelaas, die doet het in een Amerikaans tuintje niet goed! Door de mei-hitte zijn het de late tulpen, die niet goed gegroeid zijn. Ze zijn er domweg niet, daarom heeft ook een veel hogere biedprijs geen zin. Ten lange leste toch maar nieuwe verpakkingen laten maken, om met soorten te schuiven.

Ook met de narcissen gaat het niet soepel. De groei is daar matigjes, bovendien zijn er zachte soorten die een "zonnesteek" hebben opgelopen. Gevraagd naar de hyacinten en het bijgoed: die lopen niet over de mand.

In het bollenvak worden in de zomer lange dagen gemaakt en heel hard gewerkt. Zeker met de hitte van de afgelopen tijd is het geen pretje. In de media alleen maar praat over vakantie en volle stranden. Af en toe een zielige boer met verdroogde mais en aardappelen of een handhaver die de beregeningsverboden controleert. Dan was 15 augustus vroeger echt een verplicht dagje uitrusten. Voor wie het niet weet: die dag vierden we Maria Hemelvaart, wat overigens in de rest van Europa nog wel gedaan wordt.

Aad van Ruiten