Connecties

Dat de juiste connecties van onschatbare waarde kunnen zijn, hoef ik u niet te vertellen. Je buurman, je achternichtje, een oud-klasgenote of iemand van dezelfde kerk als jij op een handige plek kan je nog altijd veel voordeel opleveren. Uiteraard heb ik ook connecties. Ik heb in mijn werkzame leven geprobeerd er zo weinig mogelijk gebruik van te maken. Je moet onafhankelijk blijven, in dit vak.

Maar soms was het gewoon wel plezierig ze te hebben. Soms ook werden mij connecties toegedicht die ik beslist niet had. Toen ik lang geleden sneller van mijn hernia-operatie opknapte dan mijn collega-geopereerden, legden zij zonder uitzondering een link met mijn ambt: ik zou over een lijntje naar boven beschikken. Ik geloof daar niet in. Zo heb ik werkelijk nog nooit om wat voor soort weer dan ook gebeden. Ik geloof dat de goede God zich daar niet mee bezighoudt. Daarbij: als de een bidt om regen vraagt de ander misschien om mooi weer. En nee, Hij is ook geen Noordwijkerhouter. Ik moet u wat dat betreft teleurstellen. Dat uw kermis geregeld bij mooi nazomerweer plaatsvindt ligt echt niet aan een of andere bijzonder betrekking tussen u en de hemel. Het valt gewoon vaak mee en af en toe tegen. Dat alles is eerder een kwestie van genade dan van verdienste, zeg ik als rechtgeaarde protestant. Toch word ik er wel op aangesproken: verschijn ik op een feestje bij regenachtig weer dan kijkt men mij aan met een blik van 'vergeten te bidden zeker?' En is het mooi weer, dan lopen alle blikken over van dankbaarheid. Zo vierde onlangs mijn zus haar 60-jarig bestaan. Aan zee. In een strandtent en daarbuiten. Dat is, ook half mei, altijd riskant. IJsheiligen en zo, en regen en wind. Maar de gekozen dag was mooi, veel mooier dan in De Bilt voorzien. De zon zakte rustig en roze-rood in de zee, het was op een gegeven moment zelfs windstil. Mijn zus keek mij op enig moment dankbaar aan: ik heb even van jouw lijntje met je Baas gebruik gemaakt. Ik riposteerde dat ze gewoon geluk had gehad. En daarbij: het is mijn oud-werkgever…

egbert van der weide