Een broodje sprinkhaan voor lunch?
Een broodje sprinkhaan voor lunch? Foto: pr

Dagelijks brood…

Algemeen

Toen in februari 2022 Rusland Oekraïne binnenviel, brak er lichtelijk paniek uit in de wereld op het gebied van energie- en voedselvoorziening.

Energie in de vorm van aardgas dat via Nordstream 1 en Nordstream 2 naar ons toe kwam. Maar toen de Amerikanen (zegt men?) die beide toevoerlijnen lieten ontploffen was er paniek op de energiemarkt. Diezelfde paniek brak uit op de voedselmarkt: Oekraïne is de graanschuur van het westen. Er zou een gierend tekort gaan ontstaan op de graanmarkt en dat zouden we gaan merken bij de bakker en in een tekort aan heel veel andere producten. Tegelijkertijd kwamen er berichten dat er toevoegingen in ons voedsel mochten worden gebruikt die we niet gewend zijn: naast meelwormen, sprinkhanen en krekels mogen voortaan ook graankevers gemalen worden gebruikt. Dit wordt toegevoegd aan brood, soepen, pasta, snacks pindakaas en chocolade producten. Sprinkhanen kunnen worden gebruikt in de producten zoals aardappelproducten maar ook deegwaren, vleesvervanging, soepen, peulvruchten en groenten in blikken/potten, salades, drank, chocoladeproducten, bevroren gefermenteerde, gezouten vleeswaren. 

Beste respondenten: merken jullie al iets hiervan?

Leontine van der Klugt

Behalve koffie en oesters lust ik alles. Tenminste, dat denk ik want er zijn gerechten die ik nog nooit heb uitgeprobeerd. Wel zijn er dingen die ik uit principe niet eet: lamsvlees bijvoorbeeld. Of hond. Gelukkig zit dat laatste niet in onze cultuur. Soms kook ik wel eens iets wat ik graag lust maar liever onherkenbaar op mijn bord zie liggen. Gamba’s om maar iets te noemen. Al die poten en ogen; ik gruwel ervan. Maar ik vind ze wel heul lekker! Dus verman ik mijzelf, pak ‘m dapper vast, breek het beest in twee en schuif de ledematen en andere lichaamsdelen met een vies gezicht van mijn bord. Wanneer onze menukaart, in het kader van duurzaamheid, wordt uitgebreid met ‘dingen die de boer niet kent’ dan vind ik dat prima. Volgens zeggen is een sprinkhaan ‘best te hachelen’ en wat maakt mij het uit wanneer er graankevers in de pannenkoekmix vermengd zijn. Zolang ik maar niets zie wriemelen op mijn bord en op een pannenkoek met ogen zit ik ook niet te wachten. De plaatselijke pizzeria kan de menukaart uitbreiden met een ‘Pizza Wriemelari’, met plakjes sprinkhaan, Buffalo wormpjes, bijen, mieren op een bodem van graankevers. Dan weet ik nu al wat ik ga bestellen: Gewoon weer met mozzarella. Want insecten eten… ik moet er nog even aan wennen.

Louky Crama

Wat de boer niet kent dat eet hij niet. Dit oud Hollandse gezegde blijkt maar al te waar te zijn. Ooit was ik uitgenodigd bij een diner en werd er een voorgerecht geserveerd dat ik niet kende. Ik vond het heerlijk. Na afloop vroeg ik aan de gastvrouw wat dat voorgerecht was en hoorde toen pas dat ik slakken had gegeten. Als ik dat van tevoren geweten had, had ik ze niet gegeten. Daar wil ik alleen maar mee zeggen dat iets dat lekker smaakt niet meteen, omdat wij het niet gewend zijn, moet worden verbannen. Door de eetcultuur bij ons thuis (ik heb een topkok in huis) worden er gerechten bereid die niet standaard zijn. Omdat die topkok voor zijn vroegere werk veel in het buitenland verbleef en hij alles wilde proberen heeft hij gefrituurde meelwormen en sprinkhanen gegeten (smaken als chips). Ook in het thuisland van mijn schoonzoon, Sri Lanka, hebben we dingen genuttigd waarvan ik niet eens wist dat je ze kon eten. De les die je er uit leert is: alles dat eetbaar is kan bijdragen om honger in de wereld te voorkomen.        

Nick Duindam

Insecten eten is de oplossing voor het voedselprobleem. 8 miljard mensen eten geven betekent dat je moet kijken naar goedkoper en duurzaam geproduceerd voedsel. Verder spelen klimaatverandering en politieke instabiliteit een rol bij de voedselproduktie. Stikstof, tja, ook dat nog. ik krijg, eerlijk gezegd, de kriebels als ik er aan denk insecten te moeten gaan eten. Vreemd dat ik dat bij een koe, kip of slak niet (meer) heb. Wat de boer niet kent dat eet-ie niet; dat geldt zeker voor mij. Over “niet kent” gesproken…..we eten al geruime tijd insecten maar dan gemalen zodat we het niet in de gaten hebben. Het is een kwestie van tijd dat we een broodje sprinkhaan gaan bestellen; uit betrouwbare bron weet ik dat er mensen zijn die dit al eten (getver). Insecten voor voedselproductie heeft grote voordelen: ze kunnen met weinig voer hard groeien; ze kunnen, bijna, helemaal worden gegeten (wat bij vleesconsumptie slechts ten dele het geval is); het zijn circulaire dieren, ze kunnen gevoerd worden met etensresten of ander afval. Verder groeien ze snel en leveren veel nakomelingen in korte(re) tijd. Rijk aan eiwitten, vetten, mineralen en calorieën kunnen insecten tot een waardevolle alternatieve voedselbron maken. Een broodje sprinkhaan hoop ik toch nog even te ontlopen.

Uit de krant