Rapportcijfers

De gemeenteraad was aanvankelijk zeer ambitieus. Geheel in de trant van het eerdere zevensterrenbeleid werd er na de fusie opnieuw ingezet op een sterrenbeleid, maar dan waar het ging om de kwaliteit van de ambtelijke organisatie. De bewoners moesten op hun wenken worden bediend, de kwaliteit van de organisatie moest in de lift. Ooit schreef een externe adviseur in een toekomstvisie over communicatie met de inwoners: ‘We willen betekenis geven aan gemeentelijk beleid en maatregelen nemen vanuit de denk- en leefwereld van de burger.’ Toe maar!

De gemeenteraad heeft toen in wijsheid besloten dat de fusiegemeente Noordwijk een ambtelijke organisatie verdiende die nog beter zou klinken als de klok van de Oude Jeroen. Zoals we allemaal kunnen horen met afstand het mooiste geluid van alle in de huidige gemeente aanwezige kerkklokken. De raad stelde met algemene stemmen vast dat een waarderingscijfer minder dan 8 onacceptabel zou zijn. Mijn kritische kanttekeningen werden, even als eerder mijn bezwaren tegen het invoeren van ‘het nieuwe werken’, glimlachend terzijde geschoven.

De door raadswerkgroepen gedane ongemotiveerde voorstellen, die een perfecte toekomst van de fusiegemeente moesten garanderen, werden toen klakkeloos door de gemeenteraad overgenomen.

Maar het kwam niet goed en de aanwezige hoogste baas van de ambtenaren, de gemeentesecretaris, moest uiteindelijk het veld ruimen. Tijdelijk ingehuurde vreemde ogen moesten vervolgens de organisatie binnen 18 maanden dwingend verbeteren. Per 1 september 2022 kwam er, een half jaar later dan gepland, weer een nieuwe gemeentesecretaris. En kort daarop (niet toevallig lijkt mij) kwamen de cijfers van een al in december vorig jaar gestart onderzoekje naar de tevredenheid van de inwoners over het functioneren van het gemeentelijk apparaat. Inmiddels weten we dus weer waar we staan. De inwoners waarderen de dienstverlening, ondanks alle theoretische op klantvriendelijkheid ingevoerde reorganisaties, met een 6.3. Wat simpelweg slechts een hele magere voldoende is. En dat is voor onze politieke hoofdrolspelers een mooi uitgangspunt. Want de verbeteringen doorvoeren en de klantvriendelijkheid verbeteren lijkt daardoor nu appeltje-eitje. We hebben een nieuwe ambitieuze portefeuillehouder P&O, een nieuwe ambitieuze hoogste ambtenaar, er is een recentelijk gepresenteerde, 1 miljoen euro’s verslindende Human Resource visie, die ons garandeert dat huidige jonge ambtenaren zullen uitgroeien tot echte kanjers, En niet onbelangrijk, er is een gemeenteraad die er alles voor over heeft om inwoners tevreden te stellen. Dus het lijkt het lek boven.

Eind dit jaar worden de inwoners wederom gepolst en het lijkt onvermijdelijk dat hun tevredenheid sterk zal zijn gegroeid. Kenners die ik polste menen dat het nieuwe rapportcijfer zomaar eens 6,5 kan zijn. Toen ik hen cynisme verweet regeerden enkelen lachend: ‘Haha, tegenwoordig een dikke voldoende toch?’