Hete zomer

Het is in alle opzichten een hete zomer. De nieuwsdiensten melden het met regelmaat, de dertigste hittegolf sinds 1901. En zo’n hittegolf maant feitelijk tot rust, het is veel te warm om je druk te maken. Op de stranden liggen de vele bezoekers ogenschijnlijk levenloos in de schaduw onder de parasol achter hun schermpje. De bruingebrande badmannen maken lange dagen, de horeca op het strand floreert als nooit te voren. De aanwezigheid van kwallen en het ontbreken van een avontuurlijke golfslag beperkt het enthousiasme om in het zilte water te verfrissen.

Even maakte een aantal inwoners zich toch nog druk. Oorzaak? De bijzondere behandeling van de villawijk, grofweg ten zuiden van ‘nakende Anna’. De vraag die rondzong: Waarom wordt er selectief omgegaan met de belangen van de inwoners. Waarom geen afsluiting van onze wijken’, die met wat minder gefortuneerden?’

Ook in de politiek werd beperkt drukte gemaakt. De Partij voor de Inwoners maakte zich druk met het razendsnel stellen van schriftelijke vragen aan het college betreffende de wijkafsluiting van villawijk De Zuid. Natuurlijk kwam Calimero ook weer even langs. Deze keer met de vraag: ’Hoe zit het met de gemeentelijke service aan de Noordwijkerhouters en de openstelling van de publieksbalie in Munnekeweij.

En over klein maar dapper gesproken. De politieke groepering van Jaap met de naam ‘Bruisend Noordwijk’ werd regionaal nieuws. Zoals vaker in de inmiddels jarenlange geschiedenis van lokale partijen bleken bruisende bestuurlijke conflicten de oorzaak van ruzie, intimidatie en dreigementen. Alsof het geen lokaal splinterpartijtje maar een heuse politieke organisatie betrof. Jaap zag de bui kennelijk al eerder hangen en zocht en vond steun bij lijsttrekker en dorpsgenoot Alfons. De vrijage blijft overigens nog even zonder gevolgen omdat zijn partijbestuur Alfons nadrukkelijk adviseerde nog even te wachten met intensief samenwerken met een club die zegge en schrijven 11 leden op de lijst heeft staan. Zij moeten eerst, in een heuse algemene ledenvergadering, beslissen over de toekomst van Bruisend, zo vertrouwde lijsttrekker, financier en geestelijke vader Jaap mij toe.

Het zal allemaal wel. Mij is het toch te warm om me druk te maken over politieke onzin. Ik wacht in dit verband heel rustig de periode af waarin de Noordwijkse politiek zich gaat bezig houden met hoofdzaken. Waarbij ik van harte hoop dat het praktisch nut van schriftelijke vragen stellen op de juiste waarde wordt geschat. Want het is teveel gebruikelijk dat ambtenaren heel officieel bergen werk moeten verzetten om vragen te beantwoorden die normaal gesproken, via een simpel telefoontje met de verantwoordelijk wethouder, kunnen worden afgehandeld. Vragen stellen en de ambtelijke molen laten draaien met het doel om publiciteit te genereren zou eigenlijk in het openbaar bestraft moeten worden. OK, ik weet het, het is te warm om je daar nu druk over te maken.