Sterrenmaaltijd

Het is nog even wachten tot de stemmen zijn geteld. En dat betekent ook het einde van de gemeenteraadsverkiezingen. Maar tevens het begin van een nieuwe periode van overleg. Met als inzet een nieuwe coalitie. Ook altijd weer een periode waarin het voor de kiezer onduidelijk is hoe er wordt omgesprongen met het vertrouwen dat er gegeven is aan de volksvertegenwoordiging. Met als direct gevolg dat daarover ook heel veel zinnigs maar ook onzinnigs wordt gesproken.

Recentelijk was er onder andere op sociale media zo’n populistische discussie over het afsluitende etentje dat onze raadsleden van ‘onze centen’ gaan genieten. Dat zou uit den boze zijn. Een enkele zeer populistische politicus meldde vol trots dat er om die reden was afgemeld. Wat een kortzichtigheid!

Wat mij betreft is zo’n etentje niet alleen van harte gegund maar ook een goedkope manier om, in dit geval drie jaar intensieve samenwerking, inclusief het elkaar steunen, terecht wijzen en bekritiseren, op een passende en waardige manier af te sluiten. Bovendien lijkt het mij best wel aardig om daar bij te mogen zijn. Om raadsleden eens mee te maken in een ontspannen collegiale sfeer. Met een hapje, een drankje, een stukje muziek en zo mogelijk een dansje.

Getuige te zijn van de openingsdans van burgemeester Wendy met haar reserve raadsvoorzitter Mr. Hans. Of Rommie salsa dansend met wethouder Roberto. Het lijkt op zich al een feestje. En misschien zie ik dan wel een ouderwetse jive van Taetske samen met wethouder Salman. Hoe mooi zou dit zijn?

Ikzelf zou wel een Engels walsje willen draaien met mevrouw Lisette. Om haar daarbij toe te fluisteren dat ik best wel mee kan vallen als ze de moeite zou nemen mij beter te leren kennen. En dat ze voor grensoverschrijdend gedrag van mijn kant zeker niet bang hoeft te zijn. Sterker, ik zie ons samen nog wel deelnemen aan een onvervalste Noordwijkerhoutse polonaise. Ik bedoel maar. Een goed georganiseerd slotfeest voor de mensen die zich met elkaar hebben ingezet voor ons aller gezamenlijk belang mag nooit aanleiding zijn tot oneigenlijke discussies en de kreet: ‘Ze doen maar van onze centen’.

Misschien is het zelfs zinvol om ook de nieuwe raadsperiode van start te laten gaan met gezamenlijk dineren. Dat mag dan ook wel in het Noordwijkerhoutse een lekkere vette en betaalbare Chinese hap zijn.

Natuurlijk stel ik hoge eisen aan volksvertegenwoordigers die zitting nemen in de Noordwijkse gemeenteraad. En ik leg ze het vuur na aan de schenen als zij maar dreigen te falen. Maar dat neemt niet weg dat een afscheidsdinertje in een Noordwijks sterrenrestaurant, hen meer dan toekomt. Mensen die dit bekritiseren en het onze raadsleden misgunnen snappen er werkelijk geen snars van. 

En nog erger zijn de politici die hierop populistisch reageren door breeduit te verkondigen dat zij daar niet aan mee doen. Ik gun onze raadsleden de sterrenmaaltijd dus van harte. Let wel, ook als ik er niet bij zou mogen zijn.