Het kan verkeren

Nu het augustus is, begint er duidelijkheid te komen over de bollenoogst. Een telefoontje naar een bevriende bollenexporteur zegt alles. Zijn eerste opmerking was: “het is diep treurig”. Van alle, in zijn voorkoop, gekochte bollen wordt 20 - 25% minder geleverd. Om toch aan de orders te kunnen voldoen, moet nu duur bijgekocht worden. Andere exporteurs hebben natuurlijk dezelfde ervaringen en melden zich ook op de markt.

Eerst de oorzaken. De late en pittige winter heeft het vroege sortiment behoorlijk beschadigd. Daar was de groei goeddeels uit. De warme dagen eind mei waren de nekslag. Een ander feit is dat het oude sortiment op zijn retour is. Door het vele leverbare bollen rapen, laat de groeikracht het in een jaar als dit afweten. Ook moeten we niet vergeten dat in een groot deel van het Noord-Hollandse teeltgebied een enorme wateroverlast is geweest. Vooral de Egmonden en de polder Zijpe hebben het te kwaad gehad. De late soorten zijn daar gewoon verzopen. Ook de tulpen die op de klei geteeld worden laten grote afzwaaiers zien. De Bollenstreek lijkt er nog het beste vanaf te komen. De hier veel-geteelde darwin hybriden zoals Parade en Apeldoorn hebben een grote groeikracht van zichzelf. Komt gelukkig bij dat veel kwekers in de pluktijd al flink gecasht hebben.

War nu? Zoals altijd moeten de orders toch uitgevoerd worden. Dan maar met bollen die een maatje kleiner zijn, de vraag naar tulpen is toch enorm. Het broeiseizoen was heel goed en voor de bollen, bestemd voor de tuin, geldt een evengrote vraag. Een jaar terugkijkend, kan het contrast met nu niet groter zijn. Toen wilde niemand, vanwege de corona-misère, bollen hebben. Ze gingen de goot in. Nu volstrekt het tegenovergestelde! Bredero zei het al “het kan verkeren”!

Aad van Ruiten