Hup, de spuit erin!

Het coronavirus blijft ons voorlopig nog wel even bezighouden. Terwijl iedereen spreekt over het licht aan het eind van de tunnel zie ik nog nauwelijks verschil in de wereld om mij heen. Hoewel, tijdens het boodschappen doen merk ik wel dat de mensen minder schichtig zijn, dat boodschappenkarretjes makkelijker worden meegenomen zonder dat de eerder nog onmisbare ontsmetting plaatsvindt.

Ik zie steeds minder mensen bewust een stapje terug doen indien je de anderhalvemetergrens overschrijdt. In het nieuws zijn de meldingen van groepen asociale jongeren, die lekker feesten en zuipen en de tongzoen niet meer schuwen, geen uitzondering meer. En de veelvuldig in talkshows roeptoeterende burgemeesters blijken in de praktijk niet half zo kordaat met hun handhavend gezag dan ze ons voor het oog van de camera wilden doen geloven. Samen met die kettingdragers verslapt de samenleving in het naleven van de basisregels van handen wassen, anderhalve meter, het aantal gasten ontvangen en de knuffelhonger weerstaan.

Deze week kwam daar de sensatie rondom onze stervoetballers bij. Topsporters die er alles voor over hebben om op het voetbalveld te kunnen presteren en daarbij nogal roekeloos omgaan met hun lichaamsdelen. Die ongezond veel trainen, soms een onduidelijk pilletje van de dokter aanvaarden. De spuit in enkels, knieën of schouder is voor hen geen probleem. Zolang een plekje in de basis-elf maar verzekerd is. Over de tatoeëringen nog maar te zwijgen. Juist die gasten kwamen in het nieuws omdat ze bang zijn voor het flinterdunne spuitje van de covid-vaccinatie.

Zonder te blozen lieten Wout Weghorst, Mathijs de Ligt en Memphis Depay weten een vaccinatie niet te zien zitten. Wat een idioten. Een extra spuitje van een Italiaanse arts in zijn enkel was voor De Ligt geen probleem. Dat Depay door zijn overdadige tatoeages compleet met polycyclische aromatische koolwaterstoffen en aromatische aminen een grotere kans op kanker riskeert, doet hem kennelijk niets. Twijfel aan zijn verstandelijk vermogen lijkt gerechtvaardigd.

Natuurlijk heb ik mezelf wel laten vaccineren. Niet in de laatste plaats om te voorkomen dat corona mij zou verrassen. Daarnaast ook omdat vaccineren tegen wat dan ook in een gemiddeld mensenleven nu eenmaal met regelmaat nodig is. Ook om anderen te beschermen. Ik ben voorstander van semi-verplicht vaccineren. Wie er voor kiest om niet me te doen moet dan ook afstand doen van zijn rechten. Frank de Boer of misschien de KNVB zou moeten durven zeggen: ‘Niet vaccineren is niet selecteren’.

In zijn algemeenheid zou de overheid moeten zeggen: ‘Niet vaccineren is niet profiteren’. Of het nu vanuit angst, principe, geloofsovertuiging of complottheorie is. Voor iedereen moet gelden: De spuit erin of anders…

Ik kan wel van alles bedenken, zoals voor vaccinatieweigeraars geen kosteloze medische behandelingen meer. Maar beter is gewoon meedoen. Niet zeuren. Hup, de spuit erin!