Afbeelding
Foto: Cor de Mooy

Kop van jut

Algemeen Binder

Het is bepaald niet alleen van deze tijd. Het is van alle tijden. Ik bedoel het belagen van journalisten waarvan ook dit weekend weer opvallend sprake was. Mensen kunnen de boodschappen die door journalisten de wereld in worden gezonden al te vaak niet waarderen als ze zelf betrokken zijn. Dan is de boodschapper maar al te vaak figuurlijk, soms ook letterlijk, ‘de kop van jut’.

Het was mijn naamgenoot William Shakespeare die o.a. in Anthony en Cleopatra het advies ‘Don’t shoot the messenger’ bezigde. In de geschiedenisboeken is te lezen dat dit ging om het feit dat Cleopatra verteld werd dat Marcus Anthonius een andere bruid trouwde. Cleopatra dreigde daarna de ogen van de boodschapper als ballen te gebruiken. De boodschapper reageerde daarop met: ‘Genadige mevrouw, ik breng wel het nieuws maar sloot niet het huwelijk’.

Het is ook in ons mooie dorp niet ongebruikelijk om de lokale pers de maat te nemen. Zeker wanneer de nieuwsfeiten en de daaruit te trekken conclusies niet geheel passen in het eigen belang. Ik kan als ervaringsdeskundige daarover mee praten. Gelukkig hebben we in onze mooie gemeente nooit te maken gehad met fysiek geweld zoals we die dit weekend zagen uitvoeren door kerkgangers op Urk en in Krimpen aan de IJssel.

Als ervaringsdeskundige weet ik dat in de paastijd, en met name rond Palmzondag, het voor een Godvrezende bepaald niet makkelijk is om je gewone leven te leven. In mijn jeugd werden er zelfs in de uitbundig carnaval vierende Roomse kerken met regelmaat donderpreken gehouden die een overdosis aan schuldgevoelens veroorzaakten bij de meest brave kerkgangers. Even niet de kreet ‘Liefde overwint alles’ maar vooral de boetedoening van ‘de zondige mens’.

Ik kan mij voorstellen wat de kerkgangers in Krimpen bij hun bezoek aan de dienst in de Mieraskerk te wachten stond. Want de 1900 (!) leden van deze Oud Gereformeerde Gemeente stond heel wat te wachten. De zondige mens zou hierbij niet gespaard blijven, zo begreep ik van een ‘afvallige’. De spanning leidde, zichtbaar voor de snorrende camera’s, tot woede-uitbarstingen met onacceptabel fysiek geweld in de richting van de boodschappers.

Als kritische boodschapper van de lokale politiek zijn verontwaardigde reacties mij niet vreemd. Van fysiek geweld is natuurlijk nooit enige sprake geweest. Van oneigenlijke en onredelijke reacties wel. Natuurlijk heeft dit zijn invloed. Soms geef ik naar aanleiding van heftige reacties soms gewoon toe. Om vervolgens niet kritisch maar uit mededogen glimlachend te kijken naar reacties zoals de rare rooie raadscolumn bijvoorbeeld. Zo laat ik na aandringen vanuit de politiek de term ‘voormalig wethouder’ soms bewust ook achterwege.

Niet uit angst ‘de Kop van Jut’ te worden. Simpelweg vanuit een gevoel van mededogen en waardigheid. De waardigheid die niet alleen de lokale politiek maar ook de gereformeerde gemeenschappen in Krimpen en op Urk zich zouden moeten aanmeten.

Uit de krant