Paardenweitjes

Almere is een stad ten oosten van Amsterdam, die bijna uit het niets is ontstaan. Heel weids opgezet met veel verschillende wijken, ieder hun eigen thema en ontwikkelingsmogelijkheid. Amsterdammers die naar die stad verwezen werden, omdat er in hun stad geen plaats meer was, vonden het verschrikkelijk, voelden het als verbanning. Hoe anders is dit nu: een stad met 200.000 inwoners en een open en bruisend karakter.

In de hoek van die stad, tegen de Oostvaardersplassen aan, werd een tuinbouwgebied gesticht van 240 ha. Allemaal kassen, volop werkgelegenheid. Vooral rozenkwekers settelden er zich. Tien jaar geleden kwam de grote malaise in de Hollandse rozen. Kwekers gingen failliet of zochten een andere bestemming voor hun kassen. De gemeente had er geen grip op, verpaupering tot gevolg. Caravanstalling, opkoop door slopers, hobby-tuintjes in de kas en op de lege veldjes, de onvermijdelijke paardenweitjes, tot een heuse manege aan toe.

Een parallel met Noordwijk-Noordwijkerhout? Ook hier worden de overhoekjes of voormalige kuilakkers voor paardjes gebruikt. Inmiddels uitgegroeid tot wel 400 paarden. De gemeente, wakker geworden of wakker gemaakt, probeert krampachtig de geest weer in de fles te krijgen. Misschien wel aangezet door het feest vanwege het verkrijgen van de kuuroord-status van de gemeente. Daar past natuurlijk geen Schulpweg in, waar je glibberend door de paardenstront het Stille Strand bereikt.

Hoe nu verder? Wethouder Sjaak van den Berg is opgezadeld met de opdracht te handhaven. Paardenmeisjes huilen dat hun beestje misschien wel naar het abattoir moet. Bij vragen in de raad door partijgenoot van Sjaak, kwam de aap uit de mouw. Op al die lege paardenweitjes kan je dan net zo goed die GOM-woningen bouwen. Inbrei-locaties in het buitengebied. Ja ja, zo gaat dat!

Aad van Ruiten