Dankbaar voor verruiming

Er is meer verruiming in de coronamaatregelen gekomen. Maar, met de verruiming ontstaat er ook verwarring en irritatie: wat mag nou eigenlijk wel en wat mag nou eigenlijk niet; waar doen we nou wel goed aan en waar niet? Dat is niet in alle gevallen eenvoudig te beantwoorden.

We doen er in elk geval goed aan om wat we hebben ontdekt en ervaren in de afgelopen tijd vast te houden en vorm te geven.

De rust in de samenleving was immers een onverwachte verademing. Houden we daar iets van vast of zijn we alweer in de voluit-op-weg-modus? Het valt mij op hoe druk het in de winkels alweer is en hoe druk mensen daar kunnen doen!

De ontdekking hoe mooi ons eigen land is was verrassend. Kunnen we daar van blijven genieten of zijn we alweer op zo-ver-weg-als-mogelijk gericht? Ik hoor dat er al weer heel wat buitenlandse reizen worden geboekt en ondernomen.

Het besef dat niet alles vanzelfsprekend is werd duidelijker dan ooit. Gezondheid, de natuur, vriendschap bleken kostbare gaven. Kunnen we de dankbaarheid daarmee en de zorgzaamheid daarvoor vasthouden en blijven uitdragen of wordt dat al te gauw vergeten? Ik merk hoe er al snel luidop wordt gemopperd over maatregelen en beperkingen.

Waar we de dankbaarheid, het dichtbij genieten en de rust kunnen vasthouden en uitdragen zouden we wel eens een klein verschil kunnen maken, dat ongemerkt een groot effect kan hebben. Daar geloof ik vast in.

Pastor P. A. Owel