Afbeelding

Retroskiën

Column column van caro

Gierend van de lach staat mijn jongste dochter voor me. De tranen rollen over haar gezicht. 'Hou op mam, dit kan écht niet meer', roept ze tussen het lachen door. Met de binnenkant van haar wijsvingers wrijft ze haar uitgelopen mascara naar de zijkant van haar ooghoeken.

'Blauw is toch een prima kleur? En die rits kan nog nét dicht', probeer ik haar te overtuigen. Ik heb zojuist mijn oude skipak aangetrokken. Oké, het lag al een poosje stoffig te worden op zolder, maar naar mijn idee kan het nog best een laatste skirondje mee. 'Wat is er mis mee?' vraag ik. 'Het is zó nineties, die stof en die kleur. Zo ga ik echt niet naast je skiën hoor!' Ik draai onzeker een rondje voor de spiegel. Misschien heeft ze gelijk en is deze Rennhoser uit het jaar kruik toch aan vernieuwing toe. Mijn dochter is druk in de weer met haar mobiel. Ze maakt selfies met haar moeder op de achtergrond. 'Niet op Facebook zetten hoor!' roep ik. 'Duh... Facebook! Daar doe ik niets mee. Dat is voor bejaarden!' Nou, die kan er ook nog wel bij. De foto verschijnt als boomerang op de familiegroepsapp, zie ik. Reacties: zero.

Ik besluit met dochterlief naar de skiwinkel te gaan voor een nieuwe outfit. Eenmaal daar haalt ze verschillende broeken en jassen uit het schap die ik braaf pas. Na een kwartier staat het zweet op m'n voorhoofd. En niet alleen van het passen, maar ook van de neonkleurige kaartjes waarop in chocoladeletters staat: SALE. Van de prijs schrik je je alsnog het apelazarus.

'Staat je goed mam', zegt ze enthousiast. Ik draag een zwarte strakke skibroek. Net zo'n Rennhoser als die blauwe volgens mij, maar is 'echt cool' volgens mijn dochter. Nou vooruit. Laat ik mezelf eens kietelen. Op naar de kassa. 'Heb je eigenlijk een helm en een skibril?' Oh jee. Nee, die heb ik niet. Ik skiede nooit met een helm, laat staan met zo'n stomme skibril. 'Maham...' verzucht mijn dochter. 'Je mág niet eens de piste op zonder.' Dus pas ik verschillende modellen. Met héle grote skibrillen. Als ik in de spiegel kijk, lijkt het eerder of ik klaar ben voor een missie naar Mars dan naar Sankt Jakob im Schnee. Maar ik moet eraan geloven. Hupsakee. Afrekenen die handel. Onderweg nog een paar skipulli's, want die oude waren ook 'zo skeer'...

Eenmaal thuis trek ik alles nog even bij elkaar aan en moet mijn dochter gelijk geven: ik sta straks helemaal 2020 op de piste!

Ping. Mijn oudste dochter appt: 'Ben jij dat mam, op die boomerangfoto op de familiegroepsapp?' Ik antwoord: 'uhm... ja', gevolgd door zo'n smiley met een bedenkelijk mondje en geknepen oogjes. 'Wat een vétte retro-outfit <hartje hartje> die pakken en die kleur zijn helemaal 2020!'

Caroline Spaans, redacteur

Uit de krant