Huilen op de hyacinten

Algemeen

Vorige week was de politiek heel druk met de financiën van de gemeente Noordwijk voor het komend jaar. En de daarop volgende jaren. Ik volg dit al lang en heb toch telkens het idee dat ik te doen heb met een lokale toneelvereniging die zijn jaarlijkse uitvoering op de planken brengt. Dit jaar met de titel 'Huilen op de hyacinten'.

Vooraf was al duidelijk dat de penningmeester ook de hoofdrol kreeg toegewezen. Maar ik was wel erg nieuwsgierig welke lokale helden als financieel specialisten moesten acteren. Ik moet zeggen dat ik na het vallen van het doek niet geheel teleurgesteld huiswaarts keerde. We zagen een voorstelling in 3 bedrijven, waarin het acteertalent behoorlijk was. Zowel de hoofdrollen als de bijrollen werden behoorlijk ingevuld. De voorzitter van de raad had duidelijk de regie. Waardoor de traditionele langdradigheid bij dit soort voorstellingen tot een minimum werd beperkt. Vooral het eerste bedrijf, inbreng van fractievoorzitters, verliep vlot en kende een paar hoogtepunten. Het tweede bedrijf met nadrukkelijke rollen voor portefeuillehouders was een stuk minder boeiend. Het derde bedrijf was zoals gewoonlijk langdradig met weinig topprestaties, waarbij opviel enkele toeschouwers het theater al verlieten voordat het doek gevallen was.

Er waren ook open doekjes. Vooral het voorstel om de ODWH eens extra door te lichten en te bekijken of het niet veel beter is om de vergunningverstrekking weer in eigen beheer uit te voeren bracht veel mensen op de banken. En ook de aandacht voor de mindervalide medemens kreeg applaus. Want het strand extra toegankelijk maken zodat ook zij van de zee kunnen genieten is natuurlijk zeer sympathiek. Een matig applaus kreeg het voorstel om de toiletten van horecaondernemers toe te voegen aan het arsenaal openbare toiletten.
De fractievoorzitter van Groen Links solliciteerde met zijn optreden overduidelijk naar een hoofdrol in een volgend theaterstuk. Zijn teksten betreffende wegwerpplastic, meer tijd voor de zorg en duurzaam bouwen zorgden voor positief gejoel. Zijn acteertalent ging een beetje verloren bij zijn optreden over de 11 miljoen van Bronsgeest. Daar waar het script voorschreef dat een tekst kon zijn 'we zijn in de maling genomen', improviseerde hij en gebruikte 'gebrek aan transparantie'. Boegeroep klonk er vanuit het auditorium toen een van de acteurs beweerde dat Noordwijk genoeg heeft van al dat toerisme. Zijn uitgesproken teksten over overlast voor inwoners, de onwenselijkheid van de K.W. Boulevard als evenemententerrein en de verheerlijking van ondernemers op dit terrein maakte veel toeschouwers hoorbaar boos.

En het boegeroep zwelde aan toen daar ook nog eens een duur onderzoek aan moest worden gekoppeld.

Maar de echt geïnteresseerde theaterbezoekers mocht ervaren dat er goed was gerepeteerd, dat de soufleur beperkt nodig was en dat de voorstelling 'Huilen op de hyacinten' een ruime voldoende verdiende.

Uit de krant