Verhuizing

Er zijn van die verhuizingen waarvoor je niet van je plaats hoeft te komen. Verhuizingen waarvoor dat wel nodig is, moet je als het enigszins kan vermijden. Zo'n laatste verhuizing hebben we anderhalf jaar geleden gehad, toen we van Noordwijkerhout naar Warmond verhuisden. Het liefst doe ik zoiets de komende jaren niet meer. Zo'n andere verhuizing is eenvoudiger. Vaak zijn dat soort verhuizingen van administratieve aard: je verhuist van de ene kaartenbak naar de andere. Je gaat bijvoorbeeld 's avonds slapen als Noordwijkerhouter en je wordt de volgende morgen wakker en dan blijk je opeens in Noordwijk te wonen. Daar heb je niets voor hoeven doen. Je kon er overigens ook niets tegen doen… Die verhuizing is mij gelukkig bespaard gebleven. Tot de laatste dag dat ik in 2211 woonde was het gemeentehuis aan de Herenweg in vol bedrijf. En vanaf de eerste dag Warmond wist ik dat ik in Teylingen woonde. Hier is het gemeentehuis al afgebroken.

En nu ga ik weer verhuizen. Letterlijk een verhuizing-alleen-op-papier. Maar het is wel een dingetje, eerlijk gezegd. De band van inkt die ik nog met Noordwijkerhout en derzelver inwoners had, wordt met ingang van 1 april uitgewist. Nee, dat is geen grap. Vanwege de fusie gaan het Noordwijkerhouts Weekblad en De Noordwijker één geheel vormen. Uit een zeker mededogen laat de firma Verhagen die nieuwe krant onder de oude titel bezorgen in het postcodegebied van 2211. Ik vind dat een mooi moment om afscheid van u te nemen. Ik verhuis. Vanaf volgende week geen 'dominee' meer in de ondertitel van de krant. Geen uitgeweid meer naast de kerkberichten. Niet meer die foto van die kale man. Hij is er nog wel, en hij blijft ook z'n stukjes schrijven, maar hij gaat verhuizen. Naar de Teylinger en de Leydenaar. Maar houd moed! Vroeg of laat wonen u en ik in die ene Bollengemeente. Of wie weet wordt het Groot-Leiden. Met één huis-aan-huisblad. Dan kom ik vanzelf bij u terug. Een soort Heintje Davids dus…

egbert van der weide