Kees en Tiny de Kan-Uitendaal met burgemeester Jon Hermans- Vloedbled. | Foto: Piet de Boer.
Kees en Tiny de Kan-Uitendaal met burgemeester Jon Hermans- Vloedbled. | Foto: Piet de Boer.

'Der is niks beter dan thuis'

Algemeen

Kees en Tiny Uitendaal vierden 3 februari hun diamanten huwelijksjubileum. Ze kennen elkaar al veel langer dan zestig jaar. Als kinderen woonden ze tegenover elkaar in de Dorpsstraat. De ouders van Kees hadden een sigarenzaak. De ouders van Tiny verkochten groenten en fruit. Kees werd bakker en Tiny hielp in de winkel van haar ouders. Ze kregen verkering in de jaren vijftig. Eigenlijk heel gewoon voor twintigers uit dezelfde straat. 

In die tijd net na de Tweede Wereldoorlog was een huis krijgen echter helemaal niet gewoon of vanzelfsprekend. En een huis was wel een voorwaarde om te trouwen en een gezin te stichten.

Liefde zonder knieval

Ze waren gek op elkaar, maar de 'filmromantiek' van tegenwoordig bestond nog niet. Kees is niet voor Tiny op de knieën gegaan om haar ten huwelijk te vragen. ''Dat bestond toen nog niet,'' zegt Tiny met een glimlach. Het ging allemaal veel gewoner. Ze hadden zes jaar verkering en nog geen huis. Op een gegeven moment zei haar moeder: ''dan komen jullie maar hier wonen''. Inwonen bij haar moeder betekende dat er toch getrouwd kon worden. De trouwdatum 3 februari was ook de trouwdatum van Tiny der ouders. Dat maakt hun huwelijksdag dag nog steeds bijzonder. Tiny droeg op haar trouwdag een chique, witte jurk. Het bruidsboeket betond uit Stephanotis ook wel 'bruidsbloemen' genoemd. De bruidsjurk werd hergebruikt als hemeltje voor het ledikantje. Een traditie in die tijd. Tiny nam de opvoeding van haar vier zonen en het huishouden op zich. Kees was kostwinner.

Bakker

Kees werkte aanvankelijk bij een bakker en kreeg in 1965 een baan op de Sancta Maria na een tip van zijn schoonvader. Die leverde daar groente en fruit. Ook na het verdwijnen van de bakkerij bleef Kees op de Sancta werkzaam. ''Daar heb ik een hele mooie tijd gehad'', concludeert Kees de Kan tevreden. Hij was nog geen zestig toen hij na 27 jaar Sancta vervroegd met pensioen kon. ''Ik mocht naar huis.'' Hij kon toch niet stil zitten en is toen opnieuw bakker geworden.

Reizen en uitstapje heeft bij het echtpaar nooit hoog op het verlanglijstje gestaan. Kees voelt zich het meest op zijn gemak in zijn eigen dorp en eigen huis. Hij doet vrijwilligers werk en is sinds 1992 hulpkoster in de Sint Jozef kerk waar hij trouwde. Zijn grote liefde na Tiny, is Feyenoord. Kees heeft al 27 jaar een seizoenskaart. De 6-2 winst op Ajax maakte hij live mee. Tiny en Kees wonen nu tevreden in een huis aan de Hoogstraat dicht bij de Dorpsstraat waar het zestig jaar geleden begon. Tiny citeert met een glimlach haar moeder. ''Die zei altijd: der is niks beters dan thuis.''

Uit de krant