Afbeelding

Rooie rakkers

Column

Toen ik eindelijke mocht stemmen, stemde ik VVD. Politiek interesseerde me geen bal en partijprogramma's zeiden me niets. Nee. Het was me met de paplepel ingegoten; ik groeide op als dochter van een middenstander dús stemde je VVD. Bovendien vond ik die Ed Nijpels wel leuk. In ieder geval een stuk aantrekkelijker dan Dries van Agt. Jan Terlouw vond ik saai, om maar te zwijgen over Joop den Uyl. Zijn naam werd thuis niet eens hardop uitgesproken. Wanneer hij op tv kwam, wist mijn vader niet hoe snel hij bij de buis was om een ander net op te zetten: weg met die linkse rooie rakker.

Tijdens de vervroegde verkiezingen van '89 was Joris Voorhoeve lijsttrekker. Dat was even andere koek vergeleken met die flamboyante en kakkerige maar oh zo aantrekkelijke Nijpels. Wat een droogkloot die Voorhoeve. Wat mij betreft kon hij zo de Efteling in met zijn lange nek. Geen VVD dus.

"Als je het maar uit je hoofd laat om links te stemmen!" waarschuwde mijn vader. Maar hé! Ik was inmiddels ruim 18+, dus die ouwe heer van mij kon me niets meer maken. Ik werkte bovendien bij een organisatie waar ontslagen vielen en waar ik gekozen lid was van de Ondernemingsraad én lid van de vakbond. Dat laatste heb ik mijn vader nooit verteld. Hij had erin gebleven denk ik. Links heb ik niet gestemd, maar wel een beetje. Het werd Hans van Mierlo. Omdat ik vond dat hij zo'n mooie stem had en positief overkwam. Ik geloofde alles wat hij zei, ook al was het bullshit.

Toen Frits Bolkestein in 1994 lijsttrekker was van de VVD, ging ik weer om: voor mij was hij een soort pater familias van de partij en straalde vertrouwen uit. Geen moeilijke keus. Daarna stemde ik alleen nog maar op vrouwen. Van Els Borst en Mona Keijzer tot Femke Halsema (toch links, al is het geen rood maar groen). Ik vond en vind het tijd voor een vrouw als leider van ons land en stem allang niet meer op alleen een prettig hoofd of een mooi stemgeluid (hoewel Thierry Baudet wel hoog scoort met zijn naaktfoto, ha!)

Ik interesseer mee meer voor politiek dan vroeger. Niet alleen vanwege mijn werk, maar misschien ook omdat ik ouder ben en vaste verkering heb met iemand die zeer politiek geëngageerd is. Tussen mijn lief en mij is het voer van discussie: gelukkig zijn we het ook wel eens oneens en kunnen een heerlijk potje politiek bekvechten.

Voor de komende gemeenteraadsverkiezingen ben ik er nog niet uit. Hoewel ik wel weet op welke partij ik zeker níet zal stemmen. En dat zijn niet de 'rooie rakkers', maar dat is een andere partij. En u mag alles van me weten, maar niet op welke partij ik niet stem.

Ik wens u veel kies-wijsheid 21 november!

Caroline Spaans,

redacteur

Noordwijkerhouts Weekblad

Uit de krant