Bollenpellen

Asperges steken, tomaten plukken en bollen pellen vallen alle drie in hetzelfde rijtje, dat heel bekend is in Nederland en toch in veel kringen een enorme afkeer oproept. Het wordt gevoeld als verplichte tewerkstelling, zeg maar slavenarbeid!

Om met het ouderwetse bollenpellen te beginnen, manden vol op de peltafel, moeder met haar hele kinderschare om zich heen en vooral niet met de bollen gooien. Dat is verleden tijd. Machines pellen nu de bollen waarna een hele serie, vooral Poolse, dames ze nog wat na-pelt. Toch zijn er enkele bedrijven die het handpellen weer invoeren. Gedwongen door ziektedruk (zuur) die het mechanisch pellen heeft.

Gek genoeg wordt ook zowel het asperges steken als het tomaten plukken bijna uitsluitend door gastarbeiders gedaan. Daar voelen Nederlanders zich te goed voor. Komt nog bij dat je aan de band geen lege stoelen kan hebben, ook niet als het strandweer is.

Zo is in ons land een heel circuit ontstaan van uitzendbureaus, die het allemaal netjes voor je oplossen. Gaat de stroom werkers uit het Oosten opdrogen? Ik denk het niet. De regio's met arme mensen zijn er erg groot. Wel wordt hun huisvesting in Nederland moeilijker. Een oude caravan achter op het bedrijf voldoet niet meer.

Er zijn collega's die beweren dat al die helpende handjes de productie veel te groot houden; met schaarste zouden betere prijzen te maken zijn. Onzin, Afrikaanse handjes zorgen nu al voor veel concurrentie in de bloemen.

Was het vroeger aan de pel-la gezelliger dan nu aan de band? Vast wel, álles van vroeger lijkt gezelliger!

Aad van Ruiten