Zorg en onderwijs op een plek samen

Kinderen moeten in principe les kunnen krijgen op een reguliere school. Vier jaar geleden gaf D. Rasenberg, directeur Samenwerkingsverband Primair Onderwijs daarover een presentatie. Hij is nog steeds enthousiast over het samengaan van onderwijs en jeugdzorg. Er moet nog wel veel gebeuren de resultaten zijn tot nu toe gering.

Door Piet de Boer

Het de bedoeling is dat zorg en onderwijs op een plek samenkomen. Namelijk in de scholen. Het proces verloopt nog niet snel genoeg. Op dit moment wordt een nieuw Ondersteuningsplan geschreven met gemeenten, scholen en Jeugd en Gezin Teams (JGTs.). Hij vraagt geduld aan de politiek en constateert dat deze transformatie ingewikkelder is dan eerder gedacht. Aanvankelijk daalde het aantal leerlingen van het Speciaal Onderwijs, maar nu is er weer sprake van een stijging. Het aantal leerlingen met een beperking stroomt nog niet makkelijk naar het reguliere basisonderwijs. Het proces duurt langer dan verwacht. Volgens Rasenberg ligt dat onder andere aan de administratieve rompslomp.

Gehandicapten verdrag

Maar ook aan de wettelijke drempels en muren. Hulp geven aan leerlingen met een beperking mag wel op school, maar onderwijs op een zorglocatie mag niet volgens de wet. Er bestaan daardoor nog steeds twee gesepareerde stromen leerlingen.

Hij toonde een plaatje met twee bruggen. Over de ene brug liepen de kinderen zonder rolstoel en over de andere de kinderen met een beperking. Zorg en onderwijs moeten in de komende periode integreren op de school. Rasenberg wees erop dat het nieuwe Gehandicapten Verdag van de Verenigde Naties deze scheiding wellicht snel gaat opheffen. De eerste rechtszaken worden op dit moment voorbereid, zei hij. De integratie in het basisonderwijs van kinderen met een beperking verloopt nu nog stroef. Wel wees Rasenberg erop dat er bijzondere resultaten zijn op het gebied van de dyslexie in deze regio. Het aantal dyslectische kinderen in de Duin en Bollenstreek is nu hoger dan het landelijk gemiddelde. Het Samenwerkingsverband Primair Onderwijs onderzocht de oorzaken hiervan.

Onnodig veel en langdurige hulp

Gedeeltelijk lijkt dit hoge aantal verband te houden met de manier waarop de diagnose gesteld wordt en de behandeling van dyslexie in deze regio. Bij erfelijke dyslexie is de behandeling intensiever dan bij niet-erfelijke dyslexie. Het lijkt erop dat deze laatste groep onnodig veel en langdurige hulp krijgt. Volgens Rasenberg kan het aantal dyslectici in de toekomst dalen tot het niveau van het landelijk gemiddelde.