Dialect

Mijn schoonzus (skóónzus!) komt uit Katwijk. Daar kan zij natuurlijk niets aan doen. Ze is getrouwd met een Zilker en met haar gezin woont ze al jaren in Noordwijkerhout. Dus dat maakt een hoop goed. Niet dat ik iets tegen Katwijk heb, laat dat duidelijk zijn. Ik ben zelf ook 'niet van hier'. Maar ik heb zo mijn voorkeuren voor locaties in de Bollenstreek. Geef mij Noordwijkerhout maar. Of Noordwijk. Ook best.

Toegegeven (1): die ondergrondse duin-parkeergarage aan de boulevard, is natuurlijk wel het neusje van de Katwijkse zalm. En toegegeven (2): al varend over het Prins Hendrikkanaal zien de winkels langs de kade, de fontein en de terrassen langs de Haven en de Zwaaikom er tegenwoordig prachtig uit.

Maar ze praten anders, die Kattukers. Ik dacht eerst nog dat het aan mij lag. Maar toen ik voor het eerst bij mijn schoonzus (skóónzus!) op een verjaardag kwam, had ik echt ondertiteling nodig. En ze praten niet alleen vreemd, maar ook een partijtje hard! Niet te geloven.

De ene 'Ohèèèh?' volgt na de andere 'Wèh!' De een nog harder dan de ander. Toen ik werd voorgesteld, vroeg een van haar zussen: 'Va wies bè ju dur ien?' Nou. Schiet mij maar lek. Stond ik daar met m'n mond vol tanden. 'Ze ken toch wel proatu? Of is ut un visje mit un knôpje?', vroeg ze lachend aan m'n lief. Waarin ben ik beland, vroeg ik me af.

Ik ben inmiddels omringd door Katukkers. De redactie van Uitgeverij Verhagen, huist in Katwijk. Hier worden nog meer mooie titels gemaakt naast het Noordwijkerhouts Weekblad. De Katwijksche Post en de Katwijk Speciaal bijvoorbeeld. In deze laatste uitgave staat zelfs een tweewekelijkse column ''t is iet ârs', die begint altijd met: 'Jaeh hallòò??? Oh, bè jij't'. Die hele column is 'op z'n Katwijks' geschreven en wordt zeer goed gelezen, zo heb ik mij laten vertellen. Maar ik kan er geen touw aan vastknopen als buitenstaander. Op internet kwam ik zelfs een hele site tegen met Kattuks dialect.

Volgens mij bestaat er niet eens zoiets als een Noordwijkerhouts dialect. Maar u mag mij mailen als ik me vergis. Dan gaan we daar eens een mooie column over schrijven de volgende keer.

Even terug naar mijn schoonzus (skóónzus!) en haar familie. Ondanks dat ik gewaarschuwd was voor die Kattukers (Daar kom je nóóit tussen!): ik voel me altijd meer dan welkom bij haar en alles behalve een buitenstaander! Iedereen praat altijd vol trots over 'zen aigu durp' en tegen mij inmiddels gewoon verstaanbaar Noordwijkerhouts.

Caroline Spaans

redacteur

Noordwijkerhouts Weekblad