Paasdevotie

Soms vragen mensen mij hoe dat was, predikant te zijn in een Rooms-katholiek dorp. Vaak zijn dat mensen in mijn vorige gemeenten. Axel, Nijverdal en Maassluis zijn protestantse bolwerken. Mijn antwoord is een beetje dubbel. Enerzijds ben ik oecumenischer geworden. Christenen in deze tijd kunnen het zich niet meer veroorloven met de rug naar elkaar te leven, laat staan lijnrecht tegenover elkaar. De tijd van de grote tegenstellingen op het christelijk erf is voorbij.

Ik kan u haarfijn het verschil uitleggen tussen de pakweg 15 Gereformeerde kerkgenootschappen die er in Nederland alleen al bestaan. Maar ik vind dat zonde van mijn tijd. Die verschillen overeind houden is een achterhoedegevecht. In mijn ogen zijn het dingen die er niet toe doen. Dat geldt ook voor de muur tussen Protestant en Katholiek. Laat die gerust bestaan, maar maak 'm zo laag dat je er makkelijk heen en weer overheen kunt gaan. Anderzijds ben ik in die jaren ook wat Protestantser geworden. De Protestantse traditie neemt haar eigen en zinnige positie in naast de traditie van de Romana. We kunnen over en weer veel van elkaar leren, bedoel ik maar. En ondertussen staat, terwijl ik dit schrijf, mijn koffertje klaar. Van het geld dat bij mijn afscheid werd opgehaald ga ik op reis. Naar Sevilla. Om daar de Semana Santa mee te maken. Paasdevotie op z'n allerkatholiekst. Ik dompel mij onder in de tientallen urenlange processies die in de Stille Week door die prachtige stad trekken, op weg naar de kathedraal. Ik ga meemaken hoe er vanaf de avond van Witte Donderdag een diepe stilte neerdaalt over de stad, en hoe in de Paasnacht de klokken weer zullen klinken. Ooit was er in Noordwijkerhout een predikant die de luiken van de oude hervormde pastorie demonstratief dicht deed wanneer er over de Herenweg een processie voorbij kwam. Misschien kon dat daar en toen niet anders. Maar deze dominee kijkt z'n ogen uit in de nauwe straten van Sevilla. Op zoek naar de devotie, naar het geloof achter dit spektakel. Geloof dat kerkgrenzen overstijgt. U vindt het dan ook vast niet gek dat ik u een Zalig Pasen wens…

egbert van der weide