Leonard van Leeuwen: Noordwijkerhouter in Panama

Voor deze krant schreef Leonard van Leeuwen in 2014 een verhaal over zijn voetreis naar Santiago de Compostella. Nu is hij in Panama en neemt ons opnieuw mee in een boeiend reisverslag. Deze week deel 6:

"Het huis van Roberto staat op een stuk grond ter grootte van ongeveer drie voetbalvelden. Ik schat dat tussen het laagste en het hoogste punt zo'n 35 meter zit. Dan is er op 2.5 km nog een stuk land waar allerlei groenten en fruit geproduceerd worden en met een nieuwe moderne schaduwkas waarin nog volop geëxperimenteerd wordt. Wat fruit betreft hebben we bakbananen, ananas en papaya en qua groenten allerlei bonen, paprika en veel soorten wortels , zoals casave, otoi en ñame ( vergeef me, ik ken geen Nederlandse vertaling). In de kas kleine komkommers en tomaten, nog met wisselend succes.

Arme grond

Op dit stuk grond staat ook het schooltje waar praktijkonderwijs gegeven wordt. Maar als je in een van de armste gebieden van Panama bent, zal het niet verbazen dat ook de grond hier erg arm is!!

Terug naar het eerste stuk grond. Bij binnenkomst, gelijk links, is in de grond de kaart van Panama uitgegraven. Compleet uitgebeeld met de Caribische zee ten noorden en de stille Oceaan ten zuiden. Hier is ook het Panama-kanaal uitgebeeld. Onvermoeibaar legt padre Roberto de werking van het kanaal uit en vertelt hij over de geschiedenis van het land. Erachter een speeltuintje en een volleybalveldje en recht voor ons, het huis van Roberto met eronder mijn kamertje.

Pad van oude autobanden

Er schuin achter de 'rancho' waar je heerlijk in de schaduw kunt zitten, eventueel in een hangmat. Als je iets eerder rechtsaf gaat, kom je langs een klein rond 'zwembad', dan langs één van de twee tilapia vijvers dan links de overbevolkte kippenrennen (in oktober ongeveer 30 en nu al meer dan 100) om vervolgens op een pad naar boven aan te belanden.

Het pad gemaakt van oude autobanden, gaat temidden van bananenbomen en koffieplanten slingerend naar het hoogste punt waar een piepklein kapelletje staat. Hier is het ' Parque de piedras' genoemd vanwege de grote rotsen. Als je verder loopt ga je weer naar beneden langs een kabelbaantje , langs het stalletje van het ezeltje, Domingo (zondag) dan tussen de citrusboompjes door, langs de volière met parkietjes met 5 jonkies, om weer terug bij het huis te komen. En dan heb ik nog zoveel bijzondere bomen vergeten.

De bedoeling van dit alles is om er een agrarisch, toeristische plek van te maken waar mensen kunnen leren, werken maar zich ook kunnen ontspannen. Het is moeilijk alles goed te beschrijven zo divers zijn alle activiteiten. Maar de bezoekers zijn erg enthousiast en als een extraatje verkopen we allerlei producten van het andere land.

In Corral de piedra wordt hard gewerkt aan het huis, de muren en het dak zijn klaar en hier op t schooltje begint een agrarische cursus waar ze aan mee 'moeten' doen! Om dit alles te kunnen vol te houden, hebben we nog steeds hulp nodig.

Alle giften komen op zijn plek terecht. www.doneeractie. nl (kijk onder Panama)