Hier wil ik er uit…
Column'Nee, Sonja was z'n tweede, Paula is de nieuwe vriendin.' Met enige ergernis begon de potige vrouw die tegelijk met mij in Haarlem op de bus stapte nog harder te praten dan ze heel de weg al gedaan had. We reden door Bennebroek.
Heel de bus had al vernomen hoe lastig haar lieve zoon het wel niet had met die huidige vriendin. Paula, niet Sonja. Die Sonja was ook geen lieverdje, die had de eerste keer dat ze op bezoek kwam chrysanten meegenomen. Ze wist dat zij daar niet van hield. Dat deed ze erom, hadden we begrepen. Zoonlief trof geen blaam, die wist niks van bloemen. Maar Sonja en die chrysanten, nee, dat kwam nooit meer goed. Ik had die middag mijn fiets voor een servicebeurt naar Haarlem gefietst en liet me door de bus terugbrengen naar Warmond. Ik reis graag met bus of trein: het landschap en de mensen trekken aan je voorbij en je hoeft er niets van te vinden. Je hoeft alleen maar op tijd uitstappen. Maar de tetterende stem van die dame schuin voor mij vulde het hele voertuig en viel niet te negeren. Blijkbaar was degene naast wie ze was neergezegen een oude bekende: 'Hé Annie, jij hier!" en voor Annie kon bedenken dat de zitplaats naast haar misschien bezet was, was ze uitverkoren alles wat ze uit het leven van haar vriendin had gemist, alsnog aan te horen. Met Annie vernamen we dat de eerste schoondochter allang uit beeld was. Daar had ze het toen niet zo hoog mee op gehad, die kon niet opvoeden, maar achteraf was dat nog wel de beste. Nummer twee kwam met de verkeerde bloemen, en nummer drie kon niet koken. Of eigenlijk werd ze ervan verdacht niet te willen koken voor de schoonfamilie: ze had expres het kerstdiner verprutst. Annie had al nadrukkelijker gezwegen en tenslotte drukte ze op het knopje. Of dit haar halte was betwijfelde ik, maar ik begreep het wel. Ze stond op en zei snel de ratelende vriendin gedag. Maar die zei doodleuk 'meid, dan stap ik hier ook uit en loop een eindje mee', en ze voegde de daad bij het woord. In de bus daalde een vredige stilte neer. Daarbuiten was de boze schoonmoeder druk bezig Annie verder bij te praten. Annie zelf sjokte moedeloos voort.
egbert van der weide
