Don't break me the back open

De titel van deze column komt uit een zeer vermakelijk boekje over het bizarre Engels van Nederlanders: 'I always get my sin.' Uit het leven gegrepen. Deze zin bijvoorbeeld, vast en zeker bedoeld als een compliment aan de chef maar in het Engels toch van een ander allooi: 'Your cock is very good.'

Vooropgesteld: ik heb geen hekel aan het Engels. Ik ben ook niet bang dat onze taal langzaam maar zeker verdwijnt onder de last van al die Engelse leenwoorden. Want wat is het Nederlands anders dan een amalgaam van Keltische, Latijnse, Griekse, Noordse, Franse, Duitse en Engelse stiksels en patronen op een oud Germaans stramien? Een kenmerk van een levende taal is dat ze de ontmoeting met andere levende talen aan durft te gaan en dus automatisch andere elementen in zich opneemt. In onze dagen zijn die elementen voornamelijk Engels van herkomst. Voor de oorlog was het Duits. Op uno momento dado zal het Spaans zijn, en straks waarschijnlijk Chinees. Dat lijn 57 stopt bij Leiden University of bij het Rijnland Revalidation Centre vind ik prima. Het probleem begint met het vertalen: revalidation is niet het meest gebruikte Engelse woord voor herstel. En andersom: wanneer onnadenkend zinsneden en uitdrukkingen uit het Engels worden vertaald naar het Nederlands. Dan is er opeens een vader van drie die met zijn familie in een eengezinshuis leeft. Zo jong al vader? O, hij heeft drie kinderen. Heel zijn familie in een doorzonwoning? Nee, uit luiheid of gemakzucht wordt family vertaald als familie in plaats van gezin. Trouwens, hij wóónt daar, in goed Nederlands. Op tv wordt een smeerseltje aangeprezen voor 'vrouwen over 40.' Werkt dat spul over 40 uur? Over 40 dagen? Nee, die dames zijn boven de 40 jaar oud. Rijp dus. Of rimpelig. Vaak beide. En als ze maar flink genoeg smeren zijn ze 'in controle' over hun rimpels. Maar wanneer die rimpels toeslaan is een hele pot alabastine nog niet genoeg om ze onder controle te houden. En geloof me, van al dat kromme getranslateer krijg ik echt hele diepe rimpels…

egbert van der weide