Kerkenveiling

Aanstaande vrijdag, 27 oktober, is er weer de jaarlijkse Victorveiling. Zoals altijd voor kerk en missie. Wat heeft dat met bollenpraat te maken? Het tijdstip van de veiling is strategisch gekozen, kort voor 1 november.

Voor bollenjongens was dit altijd de grote "ontvangdag". De rekeningen voor de geleverde bollen moesten vroeger op 1 november voldaan worden. Dan waren ze, zo werd verondersteld, vast wat scheutiger om op de veiling te kopen. Tal van bollen-gerelateerde artikelen werden te koop aangeboden. Van kruiplanken en vorken tot nieuwe partijtjes tulpen aan toe. Toen nog per half mud van een nieuw soort. In de catalogus nu, heb ik alleen nog een paar schoppen en wat pallets kunnen ontdekken. Nu wat over de missie. Mijn tante zat, als zuster, in de oorlogsjaren op de Molukken. Haar generatie nam, als jonge missionaris, afscheid van hun ouders met de gedachte ze pas in de hemel terug te zien. Die hemel kwam in 1941 wel heel dichtbij, toen de Jappen de Molukken binnenvielen. Tientallen paters en ook de bisschop werden op het strand verzameld en rücksichtlos neergemaaid. De zusters ontsnapten aan dit lot. Nog pas 2 jaar geleden heeft ook een pater in Syrië zijn missie met de dood moeten bekopen. Allemaal volstrekt zinloos. Is missie nu nog relevant? Vast en zeker! Alleen op een andere manier. Heel dikwijls onder de vlag van ontwikkelingshulp. Toch zijn er nog talrijke particuliere initiatieven die mensen in nood bijstaan. Ze zijn onze steun waard. De komende kerkenveiling heeft voor iedereen wat in de aanbieding. De nodige bossen bloemen, grote planten, voetbalkaartjes, kaas, cognac, tocht door de duinen, rondvlucht over de velden en een aangeklede borrel in januari. Ongetwijfeld bieden ook goedgestemde bollenjongens mee.

Aad van Ruiten