Grootte

Deze keer gaat mijn verhaaltje over schaalgrootte van bedrijven. Vorige week bezochten we vrienden in Groningen. We sliepen in de stad en hebben ons vol overgave tussen de studenten gemengd. Vooral 's avonds is het één groot bierfeest. Wordt er nog gestudeerd ook? Ze zeiden van wel! Wat opvalt in de provincie zijn de

prachtige oude boerderijen. Grote akkerbouwschuren, vanbinnen verbouwd voor aardappel-of graanopslag. Pootaardappelen is alles wat de klok slaat. Vanwege een gevaarlijke bacterie, bruinrot, die met het slootwater verspreid wordt, mag niet worden beregend. Toch is de opbrengst niet minder. In tegenstelling tot de N.O.P. hebben alle percelen nog hun oorspronkelijke, kromme grenzen. Bij onze vriend een nieuwe combine die maar 5 of 6 dagen per jaar draait; kan dat wel uit? Ook daar staan boerderijen leeg, een andere bestemming wordt maar mondjesmaat verleend. Ook de koeboeren zijn op zoek naar de goede bedrijfsgrootte. Bij de een loopt een kolossaal grote kudde buiten, bij de ander blijft alles in de stal en wordt er daarvoor dagelijks een baan vers gras gemaaid. Over de kippenboeren maar niet teveel zeggen, dat doen er al genoeg! Maar...het zal je maar treffen. Nu de bollenjongens. Een paar weken geleden betoogde Uittenboogaard dat er nog niet eerder zoveel bollen geoogst werden, maar nu is er van alles te kort. De schaalgrootte waarop bollen verkocht worden is nu zelfs te klein om aan de vraag te voldoen.

We hebben met z'n allen ons product heel populair gemaakt, de tulpen voorop! Wat nu? Er zijn nog wat biologische bollen, echter wel een vergrootglas meenemen. Aan de ene kant moeten kwekers mechaniseren en opschalen om hun bollen betaalbaar te houden voor de consument, aan de andere kant wordt diezelfde consument welvarender en wil een bolletje in zijn tuin. Zwartkijkers, ook in ons vak, die altijd maar roepen dat er van alles teveel is, komen dit seizoen niet aan bod.

Nu met z'n allen een tandje erbij?

Aad van Ruiten