Column Bollenpraat: Regels

Om de maatschappij goed te laten draaien, zijn regels opgesteld. Voor de gewone burger is er allereerst de grondwet. Die is heel duidelijk, daar heeft ieder zich aan te houden. Ga je over de schreef, dan is er het wetboek van strafrecht. Om het verkeer in goede banen te leiden, is er het verkeersreglement.

Zo ook in de bollen: wij hebben het Handelsreglement, opgesteld door de kwekers van de Koninklijke Algemene Vereniging voor Bloembollencultuur. Heb je een geschil, dan kan je naar het Scheidsgerecht. Echter, alleen voor de leden. Bijna altijd gaat de onenigheid tussen koper en verkoper over het begrip "eigen partij", de levertijden en de inwendige kwaliteit van de bollen die in de wet genoemd wordt als "verborgen gebrek". Eigen partij wil zeggen dat, als de oogst tegenvalt en er niet het volle verkochte getal geleverd kan worden, de kweker vrijuit gaat. De koper moet ze dan maar ergens anders bijkopen. Daar is nu een groot geschil over met de Handel. Die willen vaste getallen kopen en niet 5 voor 12 geconfronteerd worden met tekorten. Hij heeft de bollen meestal al verkocht en moet dan duurdere bijkopen. De ruzie is nu zo hoog opgelopen dat de handel (Anthos) een eigen handelsreglement heeft opgesteld. Tekenen bij het kruisje, anders geen koop. Bij tekort leveren: een boete! Twee reglementen in één sector is natuurlijk dodelijk, te meer nu er dit jaar tulpen te kort zijn. Wat te denken van allerlei certificaten en keuringen. De nieuwe tulp "Canada 150" is vorig jaar gedoopt. De kleuren zijn wit en rood, naar de Maple Leaf-vlag. Dit voorjaar, in bloei, waren ze in Toronto ineens oranje-geel. Je kunt regeltjes bedenken wat je wilt, als de intentie er niet is om netjes te handelen, wordt het niks!

Aad van Ruiten