Rooitijd

Zo rijden er al dagen de nodige rooimachines door het dorp. Als altijd is de rooitijd een heel hectische periode. De ene dag zijn de bollen nog te wit en groeien nog, de andere dag zijn ze alweer te bruin: maar een paar uurtjes doorrooien.

Wist u dat er voor veel soorten bollen en knollen verschillende rooiers zijn? Die, om in manden te rooien is wel aardig uitgestorven. Je hebt een kuubskisten-rooier, een 'spouwer' die de bollen laat vallen, een speciale opschepper en eentje die alleen Bridal Crown kan rooien. Naast de pluisrooier hebben de plantenjongens zo hun eigen machines. Dan zijn er nog rooiers voor smalle en brede bedden. "Wist ik het maar" weet het allemaal voor ons.

Tulpenjongens moeten dezer dagen alle zeilen bijzetten omdat het zo snel afrijpt. Record-hitte de laatste dagen is heel gevaarlijk voor het 'zuur' in de bollen. Lichtpunt is de capaciteit van de machines, die is de laatste jaren enorm omhoog gegaan. Anderhalve hectare per dag is goed mogelijk. Te meer omdat de onkruidbestrijding ook grote stappen heeft gemaakt. Toch maar weer terug naar die goeie ouwe tijd.

Zes weken lang lag je op de knietjes met een dubbele truffel te rooien. Eerst de hyacinten voor de prep, dan de kleine vroege tulpjes, dan de late en vervolgens de narcissen. s'Avonds de gepelde bollen over de sorteermachine en de andere morgen vroeg op om de tulpen af te schoffelen. Daar had je een V-schoffel voor. In het dorp waren maar een paar "ouwe ventjes" die konden haren. Op een haarspit klopten ze de schoffel scherp. Totdat Cremer met de loofzaag kwam. Dat was toen het ei van Columbus. De van Nobelen's maakten de eerste rooimachine: het begin van de gemechaniseerde rooitijd.

Aad van Ruiten