Les extrèmes se touchent

Mijn moeder hield er een elfde gebod op na. Zij had aan tien niet genoeg. Volgens haar luidde dat elfde gebod: 'gij zult uzelf niet al te serieus nemen.'

Ik heb veel van mijn moeder gehouden, maar de eerlijkheid gebiedt mij om te zeggen dat ze het zelf met dat extra gebod van haar erg zwaar had. Zij gebruikte het vooral om aan te geven dat een ander zichzelf niet en haar wel serieus moest nemen… Ik breng het onder uw aandacht juist nu Sinterklaas met zijn Zwarte-/Roet- of Regenboogpieten (doorhalen wat volgens u niet deugt) weer naar Spanje terug is.

Was ik Sinterklaas, dan zou ik mezelf eens ernstig afvragen of ik er nog zin aan had volgend jaar weer naar dat veel te heet gebakerde kikkerlandje af te reizen…

De voor- en tegenstanders van Zwarte Piet hebben zich op dusdanige wijze geroerd dat ik tenminste mij er diep voor schaam. Neem alleen al het feit dat ze een kinderfeest omkransen met bepaald niet kinderachtig gescheld en gedreig. Maar ze maken er ook zo'n halszaak van (terwijl er toch genoeg speelt in deze wereld.) Stiekem had ik gehoopt dat de sint zelf maatregelen zou nemen: al die mensen die zichzelf en hun eigen standpunt zo verschrikkelijk serieus nemen, hup! mee naar Spanje.

Ze doen voor elkaar niet onder. Daarom dat bovenschrift boven dit stukje. Het is geen Drents maar Frans. Het betekent 'de uitersten raken elkaar'. Meestal wordt dat gezegde gebruikt om aan te geven dat de felste voor- en tegenstanders van een en dezelfde zaak verdacht veel op elkaar lijken. Ze zijn één pot nat in hun gedachtenextremisme. Ik ben niet per se tegen Zwarte Piet – en prompt ben ik in de ogen van de ene partij een regelrechte racist. Ik ben ook niet per se voor Zwarte Piet – en dat maakt mij in de ogen van anderen een soort van landverrader. Ik word er een beetje moe van. Ik zou bijna gaan geloven in de Kerstman. Maar dan zul je zien dat ook daar een hele discussie over losbarst: die rendieren voor de slee, kan dat eigenlijk wel?

ehvanderweide